نظرات کاربران درباره کتاب سه شنبه ها با موری

نسخه کاغذی کتاب رو خوندم. خیلی شگفت انگیز بود. هم زندگی موری هم اغلب افکارش. گرچه بعضی از نظرات و عقایدش، با اعتقاد ما (اسلام) همخوانی نداشت اما از اغلب حرف‌هاش درس‌هایی بس لطیف آموختم👍 درس‌هایی مناسب برای زیست دلپذیرتر در جهان مدرن و نگرشی زیباتر به هیاهوی دنیا🌱 ماجرا، درباره خودِ نویسنده (میچ البوم) هست که گزارش‌های ورزشی می‌نویسه و طی یه اتفاقی معلم جامعه شناسی ش رو بعد سال‌ها پیدا می‌کنه و حالا می‌خواد دوباره پای صحبت‌هایِ این معلم، که بیماری نادری داره و مجال کمی برای زنده موندن، بشینه و دوباره ازش یاد بگیره. اما نه درس آکادمی، که درس زندگی. . در مجموع، خوندنش رو بهتون توصیه می‌کنم به نظرم از اون کتاب‌هایی هست که درس‌هاش از یاد آدم نِمیره و نخواهد رفت.

کتاب در مورد استاد قدیمی میچ هست که با بیماری دست و پنجه نرم می‌کند در حالی که روز های آخر عمرش رو‌میگذرونه سعی می‌کنه به میچ و مخاطبانش بگن چطور از زندگی لذت ببرند ولی به نظر من برای این کار بسیار زیاد احساسات مخاطب رو‌ تحریک می‌کنه شاید میشد از روش و فرمول بهتری برای انتقال تجارب خودش استفاده کنه و اینقدر مخاطب رو‌ تحریک نکنه من توقع داشتم یه جمع‌بندی‌بهتری داشته باشه در آخر کتاب ،در کل کتابی هست که ارزش خواندن داره و من پیشنهاد میکنم . بهترین جمله هم که از این کتاب در ذهنم میمونه این‌هست که مرگ زندگی رو از بین می‌برد نه رابطه .

کتابی درباره امید

مطالب و پیام کلی این کتاب، در جاهای مختلفی تکرار شده، تا جایی که میشه گفت یه جورایی کلیشه ای هستن. اما چیزی که این کتاب رو متفاوت می‌کنه، ترکیب این آموزه ها با تجربیات "موری" ،استاد جامعه شناسیِ میچ، هست که هر لحظه با درد به مرگ نزدیک تر میشه. تو این کتاب هم میشه از میچ درس گرفت، هم از موری. مطمئنا همه‌‌ ما در زندگیمون افرادی رو داریم، که می‌ترسیم از دستشون بدیم، میچِ شاگرد با حس همدردی ای که میده، یک‌جورایی باعث میشه کمتر احساس تنهایی کنیم و رفتار های عجیبمون رو درک کنیم. مثلا یک جای کتاب میچ میگه با اینکه می‌دونست موری دیگه نمیتونه اون خوراکی هایی که میگیره رو بخوره، باز هم می‌خرید به امید روزی که بتونن دوباره باهم حین صحبت کردن اونا رو بخورن. و حتی خودش هم میدونست که این آرزو چقدر محاله. یا شاید خودمون از مرگ می‌ترسیم، موری برداشت خودش رو از این ترس توضیح میده و از حرف هاش، می‌تونیم زندگی کردن رو یاد بگیریم تا کمتر با پیری و مرگ بجنگیم. و راجب ترجمه هم، من این ترجمه رو خوندم و بنظرم روان و خوب بود.