نظرات کاربران درباره کتاب مهمان گاه

هدف از مجموعه‌های کآشوب بیانِ خاطراتی‌ست از دریچه‌های گوناگون. پس نباید فراموش شود که قلم‌ها متفاوتند و حکایت‌ها هرکدام از زاویه‌ای پنهان یا پیدا برای دیگری نقل می‌شوند و نمی‌توان و نباید بین اولین تا مجموعه‌ی فعلی آن قصد، قیاس باشد؛ که هر‌کدام روضه‌ای‌ست شاید برای عابری از جنسِ خودش. .... برای مثال روایتِ «او را به نداشتنش می‌شناختم» یاد‌آوردی بود که «حسین» علیه‌السلام، شناسای هر ناآشنایی‌ست که جایی با او قصه‌‌ایی دیرینه دارد. به قولِ دوستی، «نوازشی نسیم‌گون» است، که می‌وَزد... برای زدودنِ «شک‌های بیمارگون»، تا خلاصی یابی؛ و عمقِ «واقعه» را، حتی به کوتاه‌درنگی، اندکی از مسافتی قریب، نظاره‌‌گر باشی.

از کتاب‌های قبلی مجموعه به شدت ضعیف‌تر بود ۳خاطره اول رو خوندم فقط واقعا کشش و حس خاص معنوی نداشتن که بتونم ادامه کتاب رو هم بخونم

حقیقتش فقط یه داستانش رو خوندم و این داستان اونقدر برام جذاب بود که کتاب رو بخرم. داستان یکی مونده به اخر ( و اما کفورا یا تقلا های یک سینه زن) این داستان رو به همه پیشنهاد میکنم. فوق العاده هست. با تک تک کلماتش همدردی کردم. و داستان متفاوتی بود. انشالا فرصت بشه و بقیه داستان ها رو بخونم. اما این داستان به تنهایی برای اینکه به داستان مورد علاقم تبدیل بشه کافی بود:)

در مقایسه با بقیه مجلدات این مجموعه بیشتر روایتها حاوی چالش‌های درونی است

نسبت به مجموعه های قبلی خیلی ضعیف بود و هیچ حس معنوی رو درک نکردم.بعصی از قسمت ها هم خیلی ناگهانی و بدون پایان بندی تموم میشه!!!!