نظرات کاربران درباره کتاب خرده جنایت های زناشوهری

اولین بار در سال ۸۳ در تئاترشهر و مجددا در سال ۸۵ یک اجرای دانشجویی در دانشکده فنی دانشگاه تهران از این نمایشنامه را دیده‌ام. نمایشنانه بسیار زیبایی است که علاقه مرا به «اشمیت» برانگیخت و تاکنون بیش از ۲۰ نسخه از آنرا به دوستانم هدیه داده‌ام. حیف است کسی که اهل تئاتر و نمایشنانه‌خوانی است، این اثر را نخوانده باشد.

جالب و تامل برانگیز از اینکه منو به فکر واداشت و ذهنمو حسابی مشغول کرد خوشم اومد ماجرای یه عشق حقیقی و واقعی و ملموس

در مورد مردیه که فراموشی گرفته و زن سعی می کنه یادش بیاره چجور آدمی بوده و زندگی شون چجوری ... فوق العاده بود

یکی از بهترین نمایش نامه هایی که خوانده ام. و برای بار دوم دوباره خوانی کردم و توصیه می‌کنم.

ترجمه و همچنین سلیقه‌ی خانم حائری در انتخاب آثار رو بسیار دوست دارم. بسیار روان و خوش‌خوان بود و نمودی از زندگی واقعی. من دوست داشتم و توصیه می‌کنم بخونیدش...

اگرچه کوتاه ولی سرشار از مفاهیم عمیق بود و به نظرم از اون کتاباست که آدم رو به تفکر وادار میکنه!

خییییلی زیبا و پراز شوک و شوک و شوک.

از اشمیت، قبلا کتاب "وقتی اثر هنری بودم" رو مطالعه کردم و خیلیییی دوسش داشتم. تو این کتاب هم قلم گیرا و تاثیرگذار اشمیت کاملا مشخصه. داستان شروع قوی ای داره، سیر خوبی داره که خواننده رو جذب میکنه و ترغیبش میکنه به ادامه مطالعه و در نهایت، به خوبی به پایان میرسونه. این دومین نمایشنامه ای بود که خوندم اما به راحتی تونستم باهاش ارتباط برقرار کنم. خلاصه که چسبید

این نمایشنامه عاالیه. عمیق و پر از غافل گیری.

برا من کسل کننده بود

لذت نبردم. دغدغه‌اش دغدغه‌ام نبود و حرفی که قصد داشت بزنه شکل نمی‌گرفت.

واقعا خوبه…:) بسیار‌کوتاهه و عمیقا پیشنهاد میکنم چند ساعتی رو بهش اختصاص بدید و شگفت زده بشین

من بعد از مدت‌ها شروع به کتاب خوندن کردم و کتاب‌های زیادی رو به‌اصطلاح نوک زدم و کنار گذاشتم چون حوصله‌ی خوندن تا آخر رو نداشتم ولی این نمایشنامه آنچنان گیرا بود که با تموم بی‌حوصلگی‌ام کامل خوندمش و برام جمله به جملش پر از مفاهیم عمیق و فکر شده بود و بی‌نظیر بود.

کسل کننده

برای قتل ثانیه‌ها، صرفاً بهتر از اسکرول. ولی خب حملات قصار زیبایی داره هرچند محتوای خاصی نداره و تجسد روابط امروزه. نمی‌دونم چرا دخترها انقد نگرانن همیشه. بگذریم. شب بخیر.

کار خوب و دل چسبی است اما پایان اش را دوست نداشتم