نظرات کاربران درباره کتاب کوری

من این کتاب رو خوندم خیلی عالی بود سانسور ها به شدت کم بود انقدر کم که بعضی صحنه هارو متوجه میشدی به طور واضح که چخبره داستان به شدت زیبا و خوانا من که خیلی لذت بردم ازش پشنهاد میکنم حتما بخونید

(حاوی چند دیالوگ کتاب) قوانین‌ اخلاقی و خط مشی تا کی دوام میارن؟ آیا انسان شرافتمند تحت شرایط غیرعادی هم شرافتمند باقی میمونه؟ این کتاب به دلیل دیالوگ های تو در تو و نامشخص، خوندنش آسون نیست و گاهی ممکنه در بین کتاب خسته بشید چون نمیفهمید دقیقا کی داره صحبت میکنه یا تمرکزتون رو از دست بدید ولی نقطه قوت نویسنده بیان واضح رویداد ها و گاهی زیادی واضح، رویداد ها بوده. و این ویژگی بینایی واقعی رو به چشم خواننده میاره. مثل تلاش برای دیدن و نه فقط نگاه کردن موقع خلق یا خوانش یک اثر هنری. شاید بپرسید یک هنرمند چطور هنر رو خلق میکنه، جواب اینه که اون فقط چیزی که میبینه رو به واقعیت میاره. و گاهی این دیدن مثل حس برجستگی یا جدا افتادگی یک بخش از بخش های دیگه قابل توجهه. بخش هایی که با گذر زمان یا روزمرگی رنگ خودشونو از دست میدن. برای همین باید اون هارو دید و ثبت کرد. و در نهایت شاید همه چیز توی تلاش برای دیدن خلاصه بشه. موقع خوندن به قدری توصیفات کتاب روم تاثیر گذاشت که میتونستم ورژن زندگی خودم از کوری رو تصور کنم. توی جاده ها و خیابون هایی که میشناسم کوری رو تصور کردم و اون رو با خودم به خونه آوردم. "اگر روزی باز بینا شدم، توی چشم دیگران خوب نگاه میکنم انگار که بخواهم روحشان را ببینم." "تنها معجزه این است که زنده بمانیم، این زندگی نیم بند را که کور است و نمیداند به کجا میروند را از امروز به فردا برسانیم." "دختر عینکی گفت: اما من میخواهم ببینم. چشم پزشک گفت: این دلیل نمیشود که ببینی، فقط دیگر کورتر از همه نخواهی بود." "موضوع این نیست که بنیه اش را داریم یا نه، موضوع این است که نمیتوانیم این جسد را اینجا رها کنیم. پس باید بنیه اش را پیدا کنیم." "وقتی خاک شوند هیچکس فرقشان را باهم نخواهد شناخت. مگر اینکه کسی از آن ها یاد کند." کوری قطعا اثریه که باعث میشه در بنیادی ترین رفتار های خودت که بعنوان عادت انجامشون میدی تجدید نظر کنی. از درست مصرف نکردن و قدر ندونستن امکانات و منابعی که در اختیار داری چون همیشه در اختیار داشتی گرفته، تا توجه به فعالیتایی که آدم های دور و برت انجام میدن و تو به هر دلیلی چون زیادی درگیر خودتی نمیبینی و ملاحضه نمیکنی. هرکسی موقع مصرف هنر اون رو به چارچوب ذهنی خودش در میاره تا درکش کنه. یکی از سوالات من موقع خوندن این کتاب این بود که قوانین و اخلاقیات من تا چه موقع باقی میمونن و تحت چه شرایطی من ازشون میگذرم و کوتاه میام؟ توی دنیایی که من با خوب و بد زندگی میکنم، شرایطی وجود داره که باید بین بد و بدتر یکی رو انتخاب کنم. این زندگی کامل نیست ولی باز هم در نباید موقع انتخاب بین بد و بدتر نباید در درد خود غرق شد و از دیگری غافل شد. باید دیگری رو دید و با او صادقانه رفتار کرد. تنها در این صورت همدیگه رو صادقانه قبول میکنیم‌ و میبینیم. تنها در این صورت توسط غرورمون (کوری) رهبری نمیشیم.

ترجمه افتضاح پر از ایرادات نگارشی که مطالعه رو واقعا سخت میکنه و لذت داستان عالی که نیاز به توصیف نداره رو از بین میبره! اصلا این نسخه رو توصیه نمیکنم!

"زمان است که در آن سر میز حریف قمار ماست و همه برگهای برنده را در دست دارد"

"اگر می‌توانستم یک چیز را به آدم‌ها یاد بدهم، این بود: کوری فقط ندیدن با چشم نیست؛ کوری ندیدن با قلب و فهمیدن با روح است. جهان پر از آدم‌هایی است که می‌بینند، اما در تاریکی زندگی می‌کنند." این جمله الهام‌بخش تأکید می‌کند که دیدن واقعی فراتر از چشم‌هاست و نیاز به درک، عشق و آگاهی دارد.