نظرات کاربران درباره کتاب آخرین باری که می گوییم خداحافظ

داستان کتاب در مورد لکسی، دختریه که برادرش رو بر اثر خودکشی از دست داده و این فقدان درحال متاثر کردن تمامِ زندگی حال و آینده‌شه و حالا لکسی در حالی که حس میکنه برادرش -تای- هنوز کاملا از زندگی اون‌ها بیرون نرفته؛ تلاش میکنه تا دوباره خودش رو با اوضاع جدید مقابلش وفق بده و به زندگی برگرده. چیزی که باعث میشه گزینه "توصیه نمیکنم" رو برای این کتاب انتخاب کنم اینه که علی‌رغم قلم‌ گیرای نویسنده و ترجمه کاملا روان، ما درنهایت متوجه نمیشیم که هدف از نوشتن این داستان چیه. داستان قراره به ما نحوه مواجهه و کنار اومدن با سوگ رو یاد بده؟ میخواد در مورد مرگ‌ عزیزان صحبت کنه و به چگونگی رسیدن به تسلی بپردازه؟ میخواد از یه اندوه بزرگ حرف بزنه؟ قصد داره بگه چی میشه که یک‌انسان به نقطه‌ای می‌رسه که بخواد از زندگی دست بکشه؟ داستان در جواب دادن به هیچکدوم از این سوالات موفق نبوده. خب شاید نویسنده از نوشتن کتاب هدف دیگه‌ای داشته؟ اما ما اون هدف رو هم پیدا نمی‌کنیم! درواقع کتاب هیچ حرف خاصی برای گفتن نداره! این رمان صرفا یک ملودارم کاملا ضعیفه (روزهای عادی که از پیِ همدیگه میگذرن و فضای سرد و بی‌روح و خالی-داستان از گره‌های متصل به‌هم تشکیل نشده و به‌جز مسئله خودکشی برادر لکسی، هیچ اتفاق دیگه‌ای در سرتاسر داستان نمیوفته!) و نویسنده نه در روایت‌گری و ترسیم خطوط داستانی قوی عمل کرده و نه شخصیت‌پردازی خوبی داشته. تنها چیزی که ممکنه شما رو به خوندن کتاب علاقه‌مند کنه قلم روان نویسنده‌ست اما پس از به پایان رسوندنِ کتاب هیچ‌چیزی به شما اضافه نمی‌شه و با نخوندنش هیچ‌چیزی رو از دست نمیدین.

۱۴۴. کتابی که برعکس ترجمه خوب و متن روانش، بلحاظ احساسی به خصوص برای کسانیکه عزیزی رو از دست دادن بسیار سنگینه. نویسنده به شکلی دقیق و کامل سوگواری خانواده‌ای رو توصیف کرده که با خودکشی پسرشون "تایلر" دست و پنجه نرم میکنن. ما تلاشهای لکسی برای فهمیدن دلایل خودکشی، رنج، تعجب، احساس گناه و اندوهی بی‌پایان رو در طول کتاب میخونیم و با لکسی بزرگ میشیم. این کتاب فقط درباره اندوه نیست، در مورد خانوادست.

یک داستان معمولی اما برای کسانی که یکی از عزیزانشان را از دست داده اند احساسات، افکار و مکالمات نوشته شده در داستان ملموس و آشناست، به خاطر اینکه نویسنده خودش با این موضوع دست و پنجه نرم کرده و نگاهش واقع بینانه است.