نظرات کاربران درباره کتاب شب های روشن

دوستان این ترجمه خوبه؟ پیشنهادش میدید ؟؟

کتاب عاشقانه خوبی هست البته با پایانی متفاوت.چگونه میشود عشقی خالصانه را داشت نسبت به کسی که به شما اصلا فکر نمیکند . واقعا آن پسر دل بسیار بخشنده ای داشت که خودش کمک عشقش میکرد که به عشق فرد دیگری برسد هر چند می دانست که خودش ممکن است به معشوقه اش نرسد. پایانی متفاوت داشت که نرسیدن به عشق را توضیح میدهد . چگونه داشتن عشق باعث سر زندگی و دل شادی میشود اما از دست دادن همان عشق باعث احساس دلمردگی و زنده نبودن میشود پارادوکس جالبیه.

کتاب شب‌های روشن مثل اسمش، پر از معنا و حس لطیف شبانه است. داستانی عاشقانه و فلسفی، درباره‌ی عشقی یک‌طرفه و صادقانه. راوی داستان، جوانی تنها و خیال‌پردازه که بیشتر توی دنیای رویاها زندگی می‌کنه تا واقعیت. انگار از آدم‌ها و شلوغی‌های زندگی دور مونده و تنها توی خیالات خودش قدم می‌زنه. فضای کتاب شاعرانه‌ست و پر از جملات لطیف و پر احساس. از اون کتاب‌هاست که می‌تونید دوستش داشته باشید، مخصوصاً اگه اهل فکر کردن به عشق، تنهایی یا رویا باشید. شب‌های روشن این‌جوریه که می‌تونی ازش برداشت‌های مختلفی داشته باشی؛ می‌تونه داستان یه عشق پاک و انسانی باشه، یا قصه‌ی دل‌باختگی و گم شدن مرز بین خیال و واقعیت. بعد از خوندن کتاب، فیلم شب‌های روشن ساخته‌ی فرزاد مؤتمن رو هم دیدم. با اینکه کیفیت تصویرش پایین‌تره و فیلم قدیمیه، ولی خیلی خوب تونسته حال و هوای داستان رو نشون بده. پیشنهاد می‌کنم حتماً بعد از خوندن کتاب، فیلم رو هم ببینید. یه تجربه‌ی دلنشین و کامل‌تر از این قصه‌ی کوتاه و تأثیرگذاره. تا اینجا سه کتاب از داستایوفسکی خوندم. بین این سه، «جنایت و مکافات» رو بیشتر از همه دوست داشتم. اما از بین دو کتاب دیگه، «شب‌های روشن» رو به کتاب «نازنین» ترجیح می‌دم. فضای شاعرانه، موضوع و سبک روایتش، برام گیراتر و ماندگارتر بود.

بالاخره خوندمش‌. آنقدر اسمش سر زبون ها بود که نخوندنش عذابم میداد. کتاب جالبی بود مخصوصا پایانش رو خیلی دوست داشتم. شخصیت اول کتاب خیلی نجیب و خالصانه بود ولی باز به این نتیجه ی همیشگی رسیدم که ادبیات روسی ادبیات مورد علاقم نیست.