نظرات کاربران درباره کتاب کوکورو

رمان به دو داستان تقسیم می‌شود که در دوران سلطنت میجی، در حدود دهه 1800 اتفاق می‌افتند. زندگی پر زحمت یک دانشجو در تلاش برای فارغ التحصیلی، رابطه او با خانواده روستایی اش و در نهایت دوستی او با «سنسی»، استادی تحصیلکرده، اما با گذشته ای دردناک و رازی تاریک. دو داستان کتاب در کنار هم به آرامی پیش می روند و کتاب به پایانی نامشخص ختم می شود. رمان از به یاد ماندنی ترین نیست. و طعمی گس دارد. اما از سوی دیگر، اطلاعات زیادی در مورد زندگی ، فرهنگ و البته ادبیات ژاپنی و تبعات سنگین حمل یک راز ناگفتنی به شما می دهد.

واقعا برام سواله که چی باعث میشه که جهان یک نویسنده ۴۹ ساله به این سمت حرکت کنه تا اینطور بخواد بنویسه. اینکه نویسنده در برخی جاها طوری قلم می زنه و اظهار نظر می کنه که با الان زندگی خیلی ها شباهت داره به نظرم نوشته رو ترسناک می کنه که نکنه یک وقت بقیه این اظهارنظرها در مورد انسان کنونی درست باشه.

کوکورو پرفروش‌ترین اثر ادبی ژاپن هست و در سال ۱۹۱۴ نوشته شده . تاریخی که با خواندنش باورت نمیشه مگه میشه اون تاریخ یک نویسنده اینقدر زیبا و البته ترسناک درباره تنهایی انسان در عصر مدرن نوشته باشه. کتاب دو داستان داره که باهم ربط دارن. داستان اون درباره یک دانشجویی هست که از شهرستان توی توکیو درس میخونه و رابطه اش با خانواده روستایی‌اش توی کتاب اومده و بخش اصلی کتاب آشنایی این دانشجو با فردی هست که سنسی توی کتاب خوانده شده و سنسی داستان دوستی‌اش با تنها دوستی که داشته بیان می‌کنه دوستی که به پایان تلخی می‌انجامد .... کتاب قشنگی بود قلم زیبا و ساده‌ای داشت.

ممنون طاقچه که تو گردونه بهم هدیه دادی

ترجمه بسیار عالی بود 👌 در تمام طول خوندن کتاب اصلا فکر نمی کردم دارم یه کتاب خارجی میخونم از بس که روان و عالی ترجمه شده بود البته موضوع کتاب رو هم دوست داشتم ولی ترجمه اش بی نظیر بود چون من معمولا تو خوندن کتاب‌های خارجی یکی از دغدغه هام ترجمه ی کتاب هست که خیلی وقتها کتاب رو به دلیل ضعف در این مورد گذاشتم کنار .

تازه شروع کردم اما شدیدا جذبش شدم، شیوه نگارش و حس نویسنده رو دوست دارم ، برام به کتابهای بوبن نردیکه

سلام از طاقچه متشکرم که این کتاب را بهم هدیه داد

آدم هرچه جوان تر باشد ، بیشتر احساس تنهایی می‌کند.. اما با آمدن پیش من ، نمی‌توانی از شر تنهایی ات خلاص شی . من قدرت این را ندارم که تو را در از تنهایی بیرون بکشم . باید جای دیگری دنبال دوای دردت باشی. به‌زودی خودت هم میبینی که دیگر دلت نمی‌خواهد پایت را به خانه ی من بگذاری پرفروش‌ترین اثر ادبی تاریخ ژاپن ! ‌🇯🇵 «کوکورو» که در نامش، «قلب چیزها» نهفته، داستان حرکت ژاپن از دوران‌ میجی به تایشو ؛ * دوران میجی که از حیث بازگرداندن قدرت به ساحت مطلقه‌ی امپراتور، آن هم با هدف مدرن کردن یک کشور، یکی از عجیب‌ترین تجربه‌های سیاسی – اجتماعی دو سده‌ی گذشته‌ی جهان است، موجب تغییراتی اساسی در ذهن و زبان انسان ژاپنی شد. *دوران تایشو ادامه‌ی دستاوردهای میجی بود ولی بدون الزام به حفظ بنیان‌های فکری ژاپنی و به همین دلیل بود که عموم تربیت‌شدگان زمانه‌ی میجی تاب تحمل زمانه‌ی تایشو را نداشتند. داستان درباره نزول شخصیتی که از مسیرِ آلوده و پر از فساد انسان‌ها رد شده و دیگر نتوانسته خلوص و سرشت پاکش را حفظ کند ، کتاب کوکورو تمرکز ویژه‌ای روی این مساله دارد که وقتی در جامعه‌ای فاسد هستی، مادامی که در این فساد زیست می‌کنی، خودت لاجرم بخشی از فساد می‌شوی، چرا که به نوعی، زیست تو وابسته به این جامعه است. اشتباه کوچکی که در داستان دنبالش می‌کنیم، شبیه همان یک قطره مرکب سیاه است که برای تیره کردنِ سراسرِ زندگی یک شخص کافی ست. کتاب کوکورو با تکیه‌ای که بر مسائل اخلاقی دارد، داستانِ تنهایی انسان، و رنجِ طولانی و مدامی است که به‌خاطر اخلاقیات بر دوش می‌کشد.

یک شاهکار واقعی. تا آخر کتاب میخکوب شده بودم. عالی عالی عالی

کتاب دو تکه‌ست و به نظرم بخش اولش جذابتره، چون اون مرموز بودن آدم رو مشتاق نگه میداره؛ به برخورد جامعه سنتی ژاپن با دنیای مدرن و حفظ سنتاش دربرابر اون می‌پردازه. غم قشنگی از ابتدا تا انتها بر داستان حاکمه که دوستش داشتم؛ جملات قصار و میخ‌کوب‌کننده‌ای میشه از خلال متن کتاب استخراج کرد. گویا این رویارویی و تقابل سنت و مدرنیته الان هم با گذشت سالیان طولانی هنوز هم برقراره و برای منی که پس از سال‌ها و در محیطی غیر از ژاپن و آسیای شرقی مخاطب کتابم محسوس و قابل لمسه.

در جستجوی روابط خانوادگی و مرگ پدر..... منتظر بودم

بسیار عالی و اموزنده

چطور با اتفاقاتی که پیش میاد انسان نسبت به اطرافیان بی اعتماد میشه کتابی با نثری روان و دلنشین

رمانی نیست شور خاصی همراه داشته باشه یه روند آهسته و آرام… واقعا بعد از پایان کتاب حسی بهش نداشتم و از دسته کتابهاییه که اگر یه زمانی تو ذهنم مرور کنم که چه کتابهایی خوندم احتمالا به یاد هم نمیارمش.

موضوع معمولی و پیش پا افتاده ای داشت و از اول میشد حدس زد تهش چی میشه