نظرات کاربران درباره کتاب زخم داوود

هیچ کجای کتاب، نوشته ای مبنی بر حقیقی بودنِ شخصیت های داستان وجود ندارد، اما می‌دانیم که در حقیقت همه این ها و بدتر از این ها هم اتفاق افتاده اند و آرزو می‌کنیم کاش هیچ کدام واقعی نبود... کتاب، قلبتان را لمس می‌کند و به درد می آورد و از خودم هشداری می‌نویسم که اگر قلب و روحیه حساسی دارید، شاید لازم باشد احتیاط کنید... کتاب می‌تواند برای نوجوانان دبیرستانی، جوانان و آشنا شدن با فضایی که در حقیقت در فلسطین و برای فلسطینی ها بوجود آوردند، خوب باشد اما نقاط تاریک داستان آنقدر زیاد است که نمی‌شود به راحتی و به هر کسی توصیه اش کرد... نویسنده توانایی بسیار خوبی در همراه کردن مخاطب با تراژدیِ به بندِ قلم درآمده و ایجاد حس همدردی در مخاطب داشت و من کتاب را در کمتر از ۲۴ ساعت خواندم و با وجود همه نقاط تاریکش، پیشنهاد می‌کنم بخوانیدش. برش هایی از کتاب: - واقعیت انکارناپذیر این بود که فلسطینیا به یهودیا پناه داده بودن و یهودیا فلسطینیا رو می‌کشتن... - تکه کوچکی از زمین که از زمان قطع شده بود و برای همیشه، تو سال بی انتهای ۱۹۴۸ زندانی شده بود. - مگه می‌شه دنیا این همه کشت و کشتار رو نبینه؟ نمی‌شه دنیا این همه وحشی گری و خرابی رو نبینه. دیر یا زود، همه می‌فهمن و یه کاری می‌کنن، همه چی تموم میشه، همه چی عوض می‌شه... - چون زیاد عمر کردی، باید زیر چرخ بولدوزر له بشی؟ این معنای فلسطینی بودنه؟ - اما مثل همه داستان های فلسطین، این داستان هم زیر سایه سنگین سکوت تمام شد و گذشت. - نیروهای سازمان ملل هیچ وقت نیامدند... - فراموش کردن و فراموش شدن، این معنای فلسطینی بودنه...

این کتاب رو با اشک تموم کردم :) وقتی آدم‌میخونه می بینه تو دنیا هیچ چیزی برای موندن نیست.. هیچی.. از دست می دی و این زمانه که فقط کمک می کنه دردش کمتر بشه. توی دنیایی که یه دختر بچه باید آرزوهاش رو با خودش زیر خاک و انفجار دفن کنه چیزی برای نگهداری وجود نداره. فلسطین...فلسطین عزیزِ من.. و چه أمل ها و یوسف هایی که رنج ندیدن.. راستش غریب ترین شخصیت کتاب برای من‌ یوسف بود.. کتاب صحنه هایی از درد و عشق رو به تصویر میکشه. عشق و درد و فراموشی ای که به فلسطین و درختای زیتونش گره خورده.

سرنوشت اعضای یک خانواده که فلسطین و عشق بازگشت به فلسطین همه ی اونها رو به هم وصل می‌کنه. ترجمه خیلی عالی و روان بود. اگر کمی زهرماری جنسی قاطی رمان نمیکرد خیلی بهتر بود.

جمله‌ی فاطمه به امل خلاصه‌ی قصه بود، چیزی که این روزا تو غزه می‌بینیم ،عشق و ایمان و مقاومت : *بنظر من آمریکاییها نمی‌تونن به اندازه‌ی ما عشق بورزند، نه چون از ما بهتر یا بدترن، برای اینکه توی امنیت زندگی می‌کنند، اونا هیچوقت مثل ما ترس رو تجربه نکردن.ترس احساسات آدما رو به عمیق‌ترین حالتشون در میاره*

داستان عشق، امید، غم، از دست دادن ترجمه ساده و روان، قلم زیبای نویسنده، توصیف های دقیق و زیبا از فضا و حس و حال آدم ها، همه با هم باعث شده تا کتاب به شددت زیبا و دلنشین باشه با این کتاب میتونی با فلسطین همراه بشی، شکوه و زیبایی اش، غم و رنجش، عشق و امیدش رو با پوست و گوشتت احساس کنی و تازه اون موقع اس که عمق فاجعه ای که اتفاق افتاده رو میفهمی برای هر کسی که دوست داره ذره ای نسبت به دنیای اطرافش آگاه تر بشه (و خیلی هم حوصله خوندن کتابای تاریخی و علمی نداره مثل من😅) به شددددت پیشنهاد میکنم.

بی نهایت کتاب زیبایی بود

قلم ساده و قابل فهم، ترجمه خوش خوان، و داستان ِ همیشه واقعی فلسطین ِ عزیز و غریب و تنها... فقط به نظرم زخم دیوید، خیلی وجه تسمیه خوبی نداشت!

اخ از غم و اندوه این کتاب، اخ از این دنیای پست و بی رحم. این کتاب همراه با یه موسیقی بی کلام منا تو دنیایی از غم و تاریکی غرق کرد، هر صفحش رو با بغض تموم میکردم و تو دنیای غمناک کتاب شناور بودم مگه ادمیزاد جز پوست و گوشت و استخوان‌ چیه که بتونه همچین درد های عظیمی رو تاب بیاره؟ ____________________________________ نمیتونم زیبایی و غم کتاب رو توصیف کنم در توانم نیست فقط اگه طاقتش رو داشتید حتما این کتاب رو مطالعه بکنید

با اینکه میدونی داستانه اما مطمئنی که تمام شخصیت ها جایی توی دنیای حقیقی وجود دارن از عمق وجودت درد رو با تک تک اعضا خانواده حس می کنی نمی دونی برای کدوم شخصیت باید بیشتر ناراحت باشی امل فاطمه یوسف دلیله منصور برای هرکسی که علاقمند به فلسطین توصیه می کنم بخوندش