نظرات کاربران درباره کتاب مادرم دروغ می گوید

خیلی گرونهههههههه، مگه چاپی؟؟؟؟؟؟

بینهایت تخیلی و قصه بدون محتوا

چیزی که کتاب‌های معمایی رو برای من باارزش می‌کنه، سورپرایز کردنه‌ اینکه داستان تا لحظه آخر سورپرایزم کنه و نویسنده مغزمو به چالش بکشونه. این کتاب اون ویژگی رو داشت و واقعا فکر نمیکردم پیچش‌های داستانی که اول مطرح شده بود، از سطح یه رمان عامه‌پسند بالاتر بره‌ اما برخلاف تصورم، نویسنده با تکیه بر اصول روانشناسی کودک، تحلیل رفتاری گروهی که دست به سرقت مسلحانه میزنن و بحران میانسالی در زنان، داستانی گیرا و آموزنده نوشته. پیشنهادمیکنم بخونید. فقط تنها مشکل کتاب زیاده‌گویی اولیه‌ش و تعدد شخصیت‌ها بود که به مرور که داستان جلو رفت، باهاش کنار اومدم.

«مادرم دروغ می‌گوید» داستانی جذاب و رازآلوده که با ترکیب جنبه‌های روان‌شناسی کودک و معمای خانوادگی، خواننده را به عمق تفکر درباره حافظه، حقیقت و اعتماد والدین می‌بره. اگر هواخواه رمان‌های رازآلود هستید، قطعا ارزش مطالعه را داره. یکی از نقاط ضعف کتاب بنظرم شخصیت ماریان در نقش رئیس پلیس بود که عملکرد نسبتاً ضعیفی داره و بار اصلی معما را به دوش دیگران انداخته. حالا این شاید عمدی باشه: نویسنده شاید خواسته تصویری متفاوت از «رئیس پلیس زن» نشون بده؛ نه به‌عنوان قهرمانی شکست‌ناپذیر، بلکه زنی با آسیب‌پذیری، احساسات و زخم‌های حل‌نشده. اما از دید روایی، این توجیه برای خواننده‌ای که دنبال انسجام منطقی‌ـروانی‌ـحرفه‌ای هست، کفایت نمی‌کنه. و این برای جایگاه ماریان به‌عنوان رئیس پلیس یک ایراد بزرگ محسوب می‌شه. وقتی یک زن توی پستی مثل رئیس پلیس قرار می‌گیره، مخاطب انتظار داره او از یک زن معمولی یا کارآگاه مرد هم حرفه‌ای‌تر باشه؛ چون راه سخت‌تری رو طی کرده. و وقتی این شخصیت اسیر تصمیمات احساسی می‌شه، این حس پیش میاد «شاید هنوز زن‌ها برای پُست‌های سختی مثل رئیس پلیس، مناسب نیستن.»

در مجموع طرح داستان خوب بود ولی زیادی شاخ و برگ داشت . می شد جمع و جورترش کرد . روابط اجتماعی خانم کمیسر هم که دیگه ربطی به داستان نداشت و اینکه آخرش نویسنده علاقه داشت همه کاراکترها به یک سرانجامی برسند، حالا یا بمیرند یا پولدار شوند و یا عاقبت به خیر.