نظرات کاربران درباره کتاب بازی دروغ

خیلی سال پیش، چهارتا دختر نوجوون توی مدرسه‌ی شبانه‌روزیِ سالتن تحصیل می‌کردن. مدرسه‌ای که با مناطق روستایی و طبیعت بکر و زیبا احاطه شده بود. بعد، اتفاقی افتاد. اتفاقی که باعث شد این چهارتا دوست که همه اونا رو اکیپ دروغگوها می‌خوندن مجبور شدن تحصیلشون رو نصفه رها کنن. حالا، پس از گذشت سالها، پلیس یه چیزی پیدا کرده که ممکنه همه‌ی اونا رو توی دردسر بندازه...👀 به نظر من کتاب خوبی بود. یه ماجرای هیجان‌انگیز، دلهره‌آور، و نگران‌کننده. تا اواسط کتاب ما حتی نمی‌دونیم کیت دقیقا چی پیدا کرده و چه اتفاقی افتاده که اینا مجبور شدن دوباره دور هم جمع بشن. و نویسنده هم ما رو دق‌مرگ می‌کنه تا بهمون یه قطره اطلاعات بده. داستان یه خورده کِش اومد. یعنی شاید می‌تونست کوتاهتر باشه. ولی این موضوعی نیست که خیلی آزاردهنده باشه و حوصله‌ی آدمو سر ببره.حضور یه دختربچه‌ی نوزاد(فریا)توی داستان، داستان رو «نگران‌کننده‌تر» می‌کرد. چون فریا تنها کسی بود که هرلحظه در خطر بود و ممکن بود کسی برای انتقام بلایی سرش بیاره. در کل به نظرم کتابیه که ارزش خوندن رو داره و سرگرم‌کننده‌ست. از معدود کتاب‌هاییه که آدم از تک تک شخصیتا به جز شخصیت اصلی خوشش میاد.😄 خواننده‌ها معمولا با راوی داستان‌ها همراه می‌شن، ولی راوی این داستان هیچ خصوصیت اخلاقی خاصی نداره. یعنی مطلقا هیچی. فقط می‌ترسه و نگران بچه‌اشه.🤦🏻‍♀️ و می‌تونست شخصیت اصلی کتاب بهتر باشه 💔🙂

"بازی دروغ" سومین کتابی بود که از روث ور خوندم و تا به اینجا، به جز کتاب "چرخش کلید" ش که خیلی مورد پسندم بود؛ برای ۲ کتاب دیگه گزینه "مطمئن نیستم" رو انتخاب کردم چون کتاب‌های این نویسنده با هر سلیقه‌ای جور نیستن. برای روی روال افتادنِ داستان‌های روث‌ور باید خواننده‌ی صبوری باشید و میشه گفت یک‌سومِ ابتداییِ کتاب رو تحمل کنید تا داستان به پختگی برسه و جریانِ خودش رو پیدا کنه و درنهایت در یک‌سومِ پایانیِ داستان، تازه به بخش پرکشش و جذابِ کتاب برسید. نقطه‌ی قوت کتاب‌های روث‌ ور به قلم روان نویسنده و پایان‌بندی‌های تحسین‌برانگیز و خلاقانه‌یی که دارن؛ برمیگرده و اگر قرار باشه کتاب‌هاش رو به کسی توصیه کنم؛ قطعا به واسطه همین موارد خواهد بود.

آخراش واقعا جذاب بود طوری که اصلا نمیتونستم کتاب رو زمین بزارم اگه پایان های غیرمنتظره و هیجان انگیز رو دوس دارید حتما این کتابو بخونید

به نظرم نسبت به کارهای دیگه این نویسنده که خونده بودم ضعیف تر بود. نیمه اول داستان کشدار و حوصلهسر بر بود نیمه دوم کمی بهتر شد اما باز هیجان و تعلیق لازم رو نداشت . من که خیلی دوستش،نداشتم

من کتاب‌های دیگه‌ای هم از روث ور خوندم و درکل قلمش رو دوست دارم. به نظرم بازی دروغ جذابیت کمتری نبست به کتاب های دیگش مثل زنی در کابین ده داشت ولی بازم به قدری خوب بود که باعث میشد یه جاهایی اصلا نتونی کتاب رو زمین بذاری. مخصوصا آخراش که واقعا عالی یه سری معماهارو مشخص کرد و پایان بندی خوبی رو براش درنظر گرفت. به نظرم بخونید این کتاب رو

داستان توسط شخصیت اصلی که زنی به نام ایسا هست روایت میشه. ایسا یه وکیله که به تازگی مادر شده اما گذشته ی مشترکی با دوستاش داره که اتفاقات جالبی توش نیفتاده و حالا بعد از هفده سال عواقبش دامن‌گیرشون شده... بازی دروغ بعد از "زنی در کابین ۱۰" و "یک به یک" سومین رمانی هست که از روث ور می خونم. اما متاسفانه این کتاب مثل دو تای دیگه خیلی برام جذاب نبود و هیجان و پیچیدگی یه رمان جنایی که از روث ور انتظار داشتم رو تو این کتاب پیدا نکردم. یه کم داستانش برام کسل کننده بود و بیشتر از رمان جنایی فرم زندگی روزمره و عاشقانه رو داشت. اگه نخونین هم زیاد چیزی رو از دست ندادین

یک داستان معمایی جنایی در ارتباط با چند دختر دبیرستانی و ماجراهای بین اونها هست ... میشد که بهتر نوشت چون برای من بعضی ابهامات حتی بعد از تمام شدن کتاب بر طرف نشد ... ولی در کل بد نبود ..🍃

به نظر من خیلی عالی بود همینکه در متن زندگی عتدی انسان ها اتفاقات هیجان انگیز بیفته زیباست و از حالت کلیشه ای بودن داستان های جنایی دیگر خارج میشی

اوائل کتاب رو باید تحمل کنید ، کم کم رو غلتک میوفته. این که توی داستان وعده بدی که یه چیزی شده ، یا یه چیزی میخوام بگم و تا نصف کتاب نگی کمی برای من رو مخه، (دقیقن به همین دلیل کتاب چشمهایش رو دوست نداشتم) اما اینجا بالاخره نویسنده از خر شیطون میاد پایین و نحوه ی روایت داستان بهتر میشه.

برای من اصلا جذاب نبود. واقعا هیجان کتاب‌های جنایی رو نداشت.🫠 دلیل اتفاقی هم که افتاده بود خیلی مسخره و پیش پا افتاده بود و اصلا منطقی نبود! آخرشم فیلم هندی طور تموم شد. الکی هی داستان کش پیدا کرد که خواننده فکر کنه چه اتفاق هیجان انگیزی افتاده و این کش اومدن تا صفحه‌ی آخر ادامه داشت ولی از همون اول معلوم بود چی شده و چه خبره! نویسنده انگار خواسته بود هی به کتاب هیجان بده اما موفق نشده بود. من که هیچ حسی به این کتاب نداشتم☹️ و برام اصلا یه کتاب جنایی به حساب نمیاد. من دوسش نداشتم ولی سلیقه‌ها تو کتاب خیلی متفاوته. ممکنه خواننده‌ی دیگه دوسش داشته باشه.🫡

یکی از معمولی ترین کتاب هایی که خوندم نویسنده خیلی تلاش کرده بود داستان پیچیده و منحصر به فردی بنویسه ولی تلاش بیهوده ای کرده بود از جایی که گره معما یه کم شل میشه همش تو این وضعیت بودم که «فقط همین؟؟» و انتظار داشتم بهتر بشه، اما نشد که نشد!

حیف وقت، حیف پول. خیلی خیلی بد بود.

از همون سطر اول میچسبین به داستان وهیجانش بهتون اجازه نمیده کتابو زمین بزارین،اصلا نمیتونین تصور کنین ادمی که کنارتونه وشاید خیییلی بهتون نزدیکه ممکنه چه رازهایی تو دلش باشه!!! چهار دختر تو مدرسه سالتن باهم دوست میشن ویه بازی رو شروع میکنن به اسم بازی دروغ و هرکدوم بتونن دروغی باور پذیرتر به دیگران بگن امتیاز بیشتری کسب میکنه و این بازی سرنوشت خودشون و بعضی از اطرافیانشونو تغییر میده، تیا فاطیما ایسا و کیت.... بخاطر شیطنتهاشون و رعایت نکردن نظم مدرسه ودلایلی که اگه بگم داستان لو میره از مدرسه اخراج میشن وبعداز سالها کیت بهشون پیام میده(بهتون نیاز دارم) واینطوری دوباره دور هم جمع میشن،سنگینی بار اتفاقایی که اونموقع براشون افتاده رو دوششون سنگینی میکنه،ترس از برملا شدن حقایقی که سالها در موردش دروغ گفتن آرامشو ازشون میگیره و....... جالب ومتفاوت بود،من خیلی خوشم اومد،روث ور نویسنده خوبیه👍😊

بازی دروغ به معنای واقعی غافلگیر کننده است طوری که یکسره میگفتم الان دیگه سورپرایز نمیشم اما نویسنده بلد بود منو غافلگیر کنه. کتابی که وقتی شروع کنید نمی‌تونید نصفه رهاش کنید. کاراکتر ها به خوبی ساخته شده بودند، با اینکه دلم میخواست در مورد لوک بیشتر بدونم

واقعا خیلی عالیه من که خیلی دوسش داشتم

قلمش خیلی عالی بود. داستانش زیبا بود. ایده داستانشو دوست داشتم، از یک فضای مبهم کم کم بهتون سرنخ میده و فلش بک میزنه و نویسنده نامردی نمیکنه و شما رو به همه مشکوک میکنه😂در نهایت معماها خیلی جالب حل میشن. توصیه میکنم به این ژانر دوستا😁

بالاخره وبسختی وبا تحمل زیاد از پوچی خواندم، کتابهای این نویسنده هیجان زیادی ندارند واصلن ،آدم بلاتکلیف است که درکدام دسته قرارشان دهد، اصلن دوست نداشتم.

اصلا دوست نداشته ام خیلییی بیش از حد ریتم کندی داره و زیاد نمیتونه آدم رو جذب کنه.

خیلییی خوب بود مخصوصا آخرش خیلی هیجانی و استرسی بود

واقعا وقت تلف کردن بود. چرت خالص