نظرات کاربران درباره کتاب نام من سرخ

به دستور سلطان سلیم دوم قرار است کتابی نقاشی بصورت پنهانی تهیه شود با سبک نقاشی واقعگرای ونیز که اصلا مقبول نگارگران سنتی و متعصب نیست و آن را گناه و خلاف سنت میدانند.بخاطر همین نگاه خطاط این کتاب کشته میشود و حالا رمان با راویان متعددش به دنبال قاتل این خطاط است .رمان سفری اسرار آمیز به دنیای نگارگری شرق خصوصا ایران عصر صفوی و تیموری و هنرمندان آن دوره ست با سیری بر آثار مکتوبی مثل شاهنامه و خمسه نظامی و ...رمان متاثر از رمان نام گل سرخ امبرتوست با فضایی شبیه به همان فضا و قصه با روایتی متفاوت با همان جذاب و روایت تو در تو .در نهایت اینکه با یک شاهکار بی بدیل طرفید با ترجمه ای متوسط به بالا که صد البته خیلی بهتر از ترجمه عین الله غریب و نشر چشمه است .

ترجمه عالی کاش همه کارهای اورهان پاموک را خانم زاردشت ترجمه کنند

داستان از این قراره که دو نفر که روی یک کتاب نقاشی کار میکنن، کشته میشن و سه نفر از اساتید نقاشی، مشکوک به قتل اونها هستند و قارا و ما باید از طریق نقشهایی که کشیدن و حرف‌هایی که می‌زنن، قاتل رو پیدا کنیم. اینکه راوی‌های مختلف وجود داره و هر کدوم به نوعی غیرقابل اعتماد هستن و مستقیم با خواننده صحبت میکنن، خیلی جذاب بود. کتاب طولانیه و خوندنش کمی سخت، شاید به خاطر توصیفات و گفتگوهای زیاد و طولانی باشه. اما خوندن همین توصیفات و بحث‌ها راجع به نقاشی، هنر، ایران و شاعران و حکایت‌هاش، اسلوب و شرق و غرب، درسته سخت، ولی دلنشین بود.

کتاب یه جورایی انگار ادای دین نویسنده به هنر نقاشی و فرهنگ غنی و آثار ادبی مشترک ایران و ترکیه زمان عثمانی هست که در مقابل هنر غرب قرار گرفته بوده. (مثلا اینکه تو هنر غربی به علت رعایت پرسپکتیو باید خرمگس و مسجد به این بهانه که مسجد دورتر است به یک اندازه کشیده بشه و این توهین‌ه!) خط اصلی داستان هم تا حدودی جذابه و کشش داره ولی یه جاهایی زیادی بحث تخصصی میشه و حوصله سربر هست. اینکه انقدر تو دنیا از کتاب استقبال شده عجیبه واسم چون خیلی خیلی وابسته به نکاتی هست که حداقل ما به عنوان خواننده ایرانی بخش زیادیش رو درک میکنیم، ولی واسه کسی که با این فرهنگ آشنا نیست خیلی شاید سخت و مبهم باشه. چند جمله پایانی داستان رو دوست داشتم، و درنهایت کتاب رو به کسانی که با هنر نقاشی سروکار دارند بیشتر از بقیه توصیه میکنم :)

برنده جایزه نوبل ادبیات سالِ ۲۰۰۶ 🌱

کتاب دیدگاه های زندگی هر کس رو از زبان نقاشان دربار عثمانی ب تصویر می کشه ، ونهایتا خیلی خوب و جالب تموم میشه، ولی انقد از حکایات بی مزه و بی سروته استفاده کرده و انقد در ترسیم و توضیح زیاده روی کرده که حوصله سربر میشه ، من که از ده تا صفحه یکی خوندم تا فقط تمومش کرده باشم ، چقد شاخ و برگ بیخود آخه