نظرات کاربران درباره کتاب رهیده

لطفا در بی‌نهایت قرار دهید

کتاب مجموعه چندتا روایت از زبان آدماییه که گاهی با خودشون کلنجار می‌رن تا ببینن چقدر به واقعه عاشورا دور یا نزدیکن و چطور می‌فهمنش؟ شاید نباید این کتاب رو به چشم یه کتاب مذهبی دید. احتمالا از همهٔ روایتا هم به یک اندازه خوشتون نمیاد. چون هر روایت از زبان آدمی با شک‌ها و تردیدها و حتی سبک زندگی و گروه‌های فرهنگی-منزلتی مخصوص خودش نوشته شده. مثلا اگر مرد باشید نمی‌دونید یه زن چطوری همون مراسمی که یه روضه مشترک براش خونده می‌شه رو درک می‌کنه. اگه یه اسیر جنگی باشید نظرتون درباره عاشورا با یه هنرمند فرق می‌کنه. زندگی یه دهه هفتادی تو قم با یه دهه هفتادی دیگه تو تهران شبیه هم نیست و همهٔ اینا با تجربه کسی که اصلا ایران زندگی نمی‌کنه فرق داره. راستش حتی قرارم نیست آخر هر روایت به خوبی و خوشی تموم شه و نور سبز کبابی بیاد و معجزه‌ای رخ بده. فقط احتمالا آخر کتاب تو فکر می‌رید تا ببینید نسبتتون با این واقعه چیه؟ قبلا چی بودید و الان چطور شدید و چه خاطراتی دارید که با حرفایی که همیشه از محرم می‌شنوید متفاوته؟

زاویه دید هر کس به عاشورا، کربلا، محرم متفاوت است و هر کس خاطراتی از این واژه‌ها را به یاد می‌آورد. قصه‌هایی که در ذهنش حک شده و زندگی‌اش را رقم زده است. در این کتاب هجده روایت از این جنس است و هر روایت را فردی از دنیای خودش در آن زمان یا آن مکان به تصویر می‌کشد. همه روایت‌ها واقعی هستند و شاید با خیلی از آنها ما هم زندگی کرده باشیم. روایت سیزدهم بیشتر از همه برایم تکان‌دهنده بود، سفری به کربلا زمانی که تازه صدام سقوط کرده بود و سختی راه و چگونه سهل شدن مسیر

درود و دست‌مریزاد

برای مشاهده روایت های متفاوت، مطالعه ش جالب است.