نظرات کاربران درباره کتاب کفش های ایتالیایی

برخلاف ادعای خلاصه‌ی کتاب، رمان جنایی نبود. قهرمان قصه، در جزیره‌ای خالی از سکنه زندگی می‌کند. این تنهایی خودخواسته به نظر تنبیهی می‌آید که او به خاطر اشتباهی در زندگی شغلی‌اش برای خود در نظر گرفته است. اما در واقع، او از مواجهه با واقعیت‌های زندگی‌اش فراری‌ست. رو به رو‌ شدن شخصیت اصلی قصه با خودش در خلال ارتباط‌های ناخواسته با افرادی اتفاق می افتد که از آن‌ها گریزان بوده و این مواجهه‌ها از او فرد دیگری می‌سازد. وصف دنیای درون مرد، آن‌قدر واقعی و کامل است که مخاطب را با او یکی می‌کند. برای احساس زنده بودن با او در دریاچه‌ی یخ می‌پرد، برای از سرباز کردن پستچی، فشار خون او را می‌گیرد، دلواپس زنی می‌شود که روزگاری عاشقش بوده و اجازه می‌دهد لانه‌ی مورچه ی داخل اتاق، زندگیش را پیش چشمش به زیر زمین بکشد. بعد از خواندن این کتاب، می‌توانید حس کنید که تجربه‌ی کشمش‌های درونی یک انسان در کشاکش رابطه‌های انسانی او به تجربه‌ی زیسته‌ی شما اضافه شده است.

داستان این کتاب، درباره‌ی پزشکِ پیریه که تک و تنها، توی یه جزیره‌ی دورافتاده زندگی می‌کنه. دوازده سال پیش، پیرمرد موقع جراحی اشتباهی کرده که ترجیح داده به جای روبه رو شدن باهاش، همه‌چیز رو کنار بذاره و به اون جزیره پناه ببره. با اومدن زنی به نام "هریت"، زندگی انزواطلبانه‌ی پیرمرد به طور کامل تغییر می‌کنه. هریت زنیه که پیرمرد سالها پیش، ترکِش کرده و رفته. اما حالا، پیرزن اون رو پیدا کرده تا یه چیزی رو بهش بگه😶 چیزی که منو مشتاق کرد این کتاب و بخونم جلدش بود و فک میکردم یه داستان ترسناک یا جنایی باشه؛ اما این کتاب صرفا بیانگر یه داستان نسبتا طولانی از پیری، بحران‌های سالمندی، مرگ و غم فراقه😐😑 فضای کتاب خیلی سرد و خشک بود ریتم کند داستان خیلی اذیت میکرد بارها میخواستم کتابو نصفه رها کنم و بیشتر پاراگراف ها رو سریع رد میکردم زودتر تموم شه 🤦🏻‍♀️ ترجمه هم بد بود چندین جا غلطِ ویرایشی و نگارشی داشت. در کل رمان های خفن تری هستند که بخواید بخونید و وقتتون رو با این تلف نکنید 🥀

کتاب خوبیه، ولی جنایی نیست چرا جزء سه گانه هرم و آدم برفی گذاشتینش؟ ضمن اینکه نویسنده آدم برفی با این دوتا متفاوته کلا 😆

من به امید کتاب جنایی خریدمش ولی اصلا حتی یک نقطه فرازم نداشت. تماما خط صاف بود روایت داستان و من حسی از خوندنش دریافت نکردم فقط وقتم پر شد

یک شاهکار خواندنی این کتاب به زبان اول شخص نوشته شده و توصیفات و شرح داستان به قدری صمیمی و جذاب است که فورا با شخصیت اصلی داستان هم‌ذات‌پنداری می‌کنید. البته به گمانم حال و هوای داستان بیشتر به مذاق درون‌گراهایی چون من خوش بیاید.

چرا این کتاب سه گانه معرفی شده

خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم

این دیگه چه کتاب بی سر و تهی بود. اصلا ارزش خوندن نداشت