بریده‌هایی از کتاب سلام بر تو که بیهوده دوستت دارم

قصۀبی پایان؟ _من و تو واقعیت بی پایان؟ _دوست داشتن تو زیبایی بی پایان؟ _موهای خرمایی مجعدَت شادی بی پایان؟ برق چشم‌هایم وقتی که می‌گویی دوستت دارم...

چرا زل زدی به من؟ - هیییییس هیچی نگوووو حواسم پرت میشه! + خب چیه دیوونه؟! - دارم واسه چشات قافیه ردیف می‌کنم؛

کاری با من و تو و احساس دونفرۀمان کردند که عشق هر پنجشنبه بر سر مزار ما شدنمان فاتحه می‌خواند...

من تو چشاشو نگاه کردم... عطرشو نفس کشیدم... تحریرِ صدای نفساشو حفظم... تو بارون باهاش چرخیدم و خندیدم... تو گندمزار باهاش قدم زدم... باهاش زندگی کردم... ولی تا حالا حتی یه بارم از نزدیک ندیدمش

و شَب پدیدۀ بی‌رَحمی ست به تو یادآور می‌شود چه قَدر تنهایی، بی‌کسی، دچاری، دلتنگی، عاشقی، عاشقی، عاشقی...

دلتنگی مدام می‌پیچد به پر و پای دلم... و من باید دائم ضجه بزنم دردی را که بر قلبم سنگینی می‌کند من خوب بودم صبور و مقاوم می‌دانم هر چه هست زیر سر پاییز است من حالم خوب بود!