بریده‌هایی از کتاب شاه شهیدپرور؟!

او فقط امامِ «جمعه» نبود که یک روز در هفته برای برگزاری یک مراسم به مصلّی بیاید و کارش را همین بداند و برود سراغ زندگی‌اش. او امامِ «هر روز» بود برای مردم

دل‌سوختگانی که مدعی وضعیت تیره و خراب جامعه هستند، بهتر است به‌جای فریادهای بی‌سرانجام و تکراری، از صدر تا ذیل فرهنگ کشور را ورانداز کنند و ببینند که چگونه عافیت‌طلبی، تخدیرمان کرده. کلاه خود را قاضی کنند و ببینند آیا انصافاً با این بی‌حالی و بی‌خیالی، چیزی بیش از این انتظار داشتند؟ فرقی هم نمی‌کند که طرف مسئول دولتی باشد یا روحانی مسجد یا هر کس دیگری. باید گفت: آقاجان!‌ شاه، شهیدپرور نبود؛ ما و شما تن‌پرور شده‌ایم.

آش فرهنگِ ویترینی به قدری شور شد که رهبر انقلاب زبان به نقد گشوده و هشدار دادند: «در تخصیص بودجه به کارهای فرهنگی، باید با توجه به اهداف و واقعیات، اولویت‌ها را تعیین کرد و سپس به استحکام محتوایی و هنری کار، توجه کامل داشت چرا که کارهای «ویترینی» و «تشریفاتی» در مسائل فرهنگی نه تنها فایده ندارد، بلکه ضررهای مشخصی به همراه می‌آورد.»