بریده‌هایی از کتاب مراقبه تزکیه نفس

سکوت در اثر بستن دهان نیست، در اثر باز کردن فکر است، هر چه فکر بازتر، سکوت بیشتر، هر چه فکر بسته تر، دهان باز تر!

برای تهذیب نفس لازم است از اعمال روزانه حسابرسی به عمل آید. امام علی (ع): «هر کس نفس خود را به حساب بکشد، بر عیوبش آگاه می‌گردد و به گناهانش پی می‌برد، پس از گناهانش توبه می‌کند و عیوبش را اصلاح می‌نماید»

«آن عالِمی که تزکیه نشده است، خطرش از جاهل بسیار زیادتر است. جاهل اگر فاسد هم باشد، خودش فاسد است. اما عالِم اگر فاسد باشد، عالَم را فاسد می کند»

ما سر انجام هر چه را در «خارج» می جستیم، در «درون» یافتیم

اگر این درنده خویی ز طبیعتت بمیرد همه عمر زنده باشی به روان آدمیت

«اگر گناه مرتکب شدید که در آن حقّ‌الناس است سعی کنید در همین دنیا آن را تسویه کنید و برای آخرت نگذارید که آن جا مشکل است.»

امام علی (ع): «هر کس نفس خود را به حساب بکشد، بر عیوبش آگاه می‌گردد و به گناهانش پی می‌برد، پس از گناهانش توبه می‌کند و عیوبش را اصلاح می‌نماید»

از دیدگاه قرآن، نفس انسانی در ابتدا مانند لوحی سفید و خالی است که هم قابلیت تزکیه و دریافت کمالات و هم قابلیت آلوده گشتن به تیرگی ها را دارد که هر دو با اختیار و انتخاب خود انسان صورت می گیرد. تزکیه نفس، به معنای پاک کردن ضمیر آدمی، از آلودگی های گناه و رذایل اخلاقی است که موجب تعالی روانی و قدرت روحانی انسان می شود. در معارف اسلامی از آن تحت عنوان «مبارزه با نفس» و «جهاد اکبر» یاد شده است.

برای تهذیب نفس لازم است از اعمال روزانه حسابرسی به عمل آید. امام علی (ع): «هر کس نفس خود را به حساب بکشد، بر عیوبش آگاه می‌گردد و به گناهانش پی می‌برد، پس از گناهانش توبه می‌کند و عیوبش را اصلاح می‌نماید»

هر گونه تعلقات، وابستگی ها، دلبستگی ها و چسبندگی های افراطی دنیوی، اعم از مادی و یا عاطفی، از جمله ثروت و مال اندوزی، داشتن عطش منصب و مقام و قدرت و جاه طلبی می تواند انسان را پریشان، اسیر و برده خود سازد و زمینه خلاف و معصیت هموار می شود.