بریده‌هایی از کتاب نجات ارداس؛ جلد سوم

«اعتماد به یه دوست خوب، خیلی ارزشمنده؛ باعث می‌شه تیره‌ترین شب‌ها هم برای آدم قابل‌تحمل بشن.»

فصل جوانه‌زدن گل‌های بامبو بالاخره فرا خواهد رسید. پس مهم خوب‌زیستن ماست.»

شو گفت: «درخت بامبو می‌میره و قبر خودش رو با گل‌ها مزیّن و آراسته می‌کنه. زمان خیلی زیادی لازمه تا توی این هزارتو دوباره درختی رشد کنه.»

میلین دستش را پایین آورد تا زَپ بتواند به‌راحتی از روی دستش پایین برود؛ بعد گفت: «باید یه اعترافی بکنم! من تاحالا فکر می‌کردم حیوان درون هرچی بزرگ‌تر و خشن‌تر باشه، بهتره...» موش با پاهای کوچکش، دوان‌دوان به‌طرف ژی رفت و خودش را کنار او جا داد؛ مثل فیل و فنجان! «بزرگ و کوچیکش فرقی نمی‌کنه؛ حیوان درون، یه حیوان معمولی نیست! توان واقعی حیوان، ربطی به ابعاد یا میزان خشونتش نداره.» میلین نیم‌نگاهی به ژی انداخت و گفت: «احساس می‌کنم دارم کم‌کم این رو می‌فهمم!» «پیوندهای حقیقی انسان رو توی بوتهٔ آزمایش قرار می‌دن.»