بریده‌هایی از کتاب نامه هایی از فانوس دریایی

زندگی ادامه دارد؛ درست مثل آن درد بی‌انتهایی که بعد از نبود کسی در قلبتان به وجود می‌آید.

هر بار که اشتباه کوچکی می‌کنید، وقت دشمن بیشتر می‌شود

تقدیر بعضی آدم‌ها این بود که از کیلومترها دورتر هم دیده شوند، مثل فانوس دریایی. بعضی آدم‌ها تقدیرشان این بود که توی چشم باشند و کار مهمی انجام دهند

داشت توضیح می‌داد چه احساسی دارد وقتی کسی را با تبعیض نژادی قضاوت می‌کنند. احساس وحشتناکی بود؛ اگر کسی دشمن شماست یعنی شبیه شما احساس نمی‌کند، نفس نمی‌کشد و فکر نمی‌کند. در واقع، دشمن خیلی هم شبیه آدم نیست. پس اشکالی ندارد که بمبارانش کنیم و زندگی‌اش را نابود کنیم یا مثل حیوان با او رفتار کنیم. ولی اشکال داشت.

قسمت دردناک ماجرا همین است: زندگی ادامه دارد؛ درست مثل آن درد بی‌انتهایی که بعد از نبود کسی در قلبتان به وجود می‌آید.

کاش هرگز نفهمید پناهندگی چه احساسی دارد

شکستن لاک تنهایی آدم‌ها و شناختن آن‌ها، خیلی سخت‌تر از شکستن رمزهاست؛ ولی اگر چشم به آینده‌ای روشن داشتیم، فرقی نمی‌کرد از کجا آمده‌ایم، زبانمان، کشورمان و دینمان چیست.

اوضاع که به هم می‌ریخت، پدر می‌گفت: «نیمهٔ پُر لیوان رو ببین.»

جنگ هنوز هم ادامه داشت و حفره‌های بزرگی در زندگی مردم به جا می‌گذاشت.

قلبم می‌شکنه وقتی می‌بینم هیچ کاری از دستمون برنمی‌آد.

گلوریا می‌گفت جنگ همین‌طوری زندگی آدم‌ها را تغییر می‌دهد؛ مجبور می‌شوند زودتر بزرگ شوند.

«فانوس دریاییه. خیلی قشنگه، نه؟ چراغی برای هدایت گمشده‌ها به ساحل امن.»

شاید، تقدیر بعضی آدم‌ها این بود که از کیلومترها دورتر هم دیده شوند، مثل فانوس دریایی. بعضی آدم‌ها تقدیرشان این بود که توی چشم باشند و کار مهمی انجام دهند

می‌دانستم که از دست دادن یک عضو خانواده چه حسی دارد. ولی وقتی همهٔ خانواده‌ات را یک‌باره از دست بدهی، باید خیلی وحشتناک باشد.

این جنگ احمقانهٔ ما منصفانه نبود. چرا هر کسی که خوب و شرافتمند بود، باید عذاب می‌کشید؟

«چه‌طوری می‌شه فقط به خاطر این‌که سبک زندگی کردن کسی با ما فرق می‌کنه، ازش متنفر باشیم؟» خانم هندرسون آهی کشید و گفت: «مردم دوست دارن از یه چیزی متنفر باشن. وقتی اوضاع خراب می‌شه، راحت‌تره که همه‌چیز رو تقصیر یکی دیگه بندازیم، مثل همون خلبانی که امروز دیدیم.»

«نمی‌فهمی؟ بعضی چیزها باید محرمانه باقی بمونن. بله، بعضی‌ها ناراحت می‌شن. ولی این مخفی‌کاری دلیل خوبی داره؛ برای اینه که مردم بیشتری امنیت داشته باشن.»

اگه همه مثل هیتلر رفتار کنیم، به این معنا نیست که هیتلر برنده شده؟

آینده‌ای هست و ما هم جزئی از آن خواهیم بود. نفرت ما را شکست نمی‌داد.

شکستن لاک تنهایی آدم‌ها و شناختن آن‌ها، خیلی سخت‌تر از شکستن رمزهاست؛ ولی اگر چشم به آینده‌ای روشن داشتیم، فرقی نمی‌کرد از کجا آمده‌ایم، زبانمان، کشورمان و دینمان چیست.