بریده‌هایی از کتاب رازهای نهفته

قطره‌ای کز جویباری می‌رود از پی انجام کاری می‌رود

روی گشاده‌ای که دلی وا شود از او صائب، به صد هزار گلستان برابر است

ای که گفتی عشق را درمان به هجران می‌کنند کاش می‌گفتی که هجران را به چه درمان می‌کنند ای که از یار نشان می‌طلبی یار کجاست همه یارند ولی یار وفادار کجاست

در شهرستانی بنام عشق رشته کوهی وجود دارد بنام صفا؛ از این کوه رودی جاری است به‌نام محبت؛ در این رود آبراهی نهفته است بنام وفا؛ تمام این آبراه به آبگیری می‌ریزد به‌نام «وداع».