بریده‌هایی از کتاب رزیدنت

مسکو، نیویورک نیست؛ آن‌جا دشمن شما را نه از روبرو که از پشت می‌زند.

آقایان، بیایید به سلامتی وطن بنوشیم که از ما ماندگارتر است.

«رفیق بریا راست می‌گوید، بله گوشت تلخ هستید هواکیمیان.» «شیرین باشی گولت می‌زنند، پاول میخائیلویچ.» «تلخ را هم سرزنش می‌کنند.» «ولی قورت نمی‌دهند.» «چرا، قورت می‌دهند، آن هم چه جور!»

هرچند از دیدگاه خیلی‌ها زبان روسی بدون فحش اصلا روسی نیست.

«از خدا و شما سپاسگزارم، نه برای این‌ها بلکه برای این‌که تیرباران نشدم.» فیدین از این سخن جا خورد اما با دیدن هایک خندان گفت: «رفیق بریا راست می‌گوید، بله گوشت تلخ هستید هواکیمیان.» «شیرین باشی گولت می‌زنند، پاول میخائیلویچ.» «تلخ را هم سرزنش می‌کنند.» «ولی قورت نمی‌دهند.» «چرا، قورت می‌دهند، آن هم چه جور!»

«لاورنتی! به سرعت فهرست دانشمندانی را که در این کار مشارکت داشتند، تنظیم کن تا بر مبنای ارزش کارشان از آن‌ها تقدیر کنیم.» «فهرست از مدت‌ها پیش آماده است رفیق استالین.» «چرا از مدت‌ها پیش؟ من همین الان این تصمیم را گرفتم.» «این لیست را قبلا تنظیم کرده‌ام، دقیقآ همان‌گونه که مد نظر شماست و با در نظر گرفتن تمام ملاحظات.» استالین با صدای بلند گفت: «از کجا معلوم؟» «خب معلوم است رفیق استالین. اگر بمب منفجر نمی‌شد تیربارانشان می‌کردیم. برای همین هم قبلا فهرست را تنظیم کرده بودم.»