بریده‌هایی از کتاب اعصاب راحت

شخصی که در دوران کودکی از موهبت زندگی خانوادگی خوب برخوردار نیست، هرگز به اندازه کودکی که در یک خانواده سالم و بانشاط زندگی می‌کند و شبها خواب آرام و بی‌دغدغه دارد، از اعصاب سالم و راحت برخوردار نمی‌شود

انسان بیش از خستگی جسمانی از ذهن خود خسته می‌شود. با این حال توصیه من به شما این است که حتمآ در این مواقع به پزشک رجوع کنید تا از منشأ عصبی ناراحتی خود مطلع شوید.

بیماری اعصاب چیزی جز خستگی شدید احساسی و ذهنی که اغلب در اثر ترس ایجاد می‌شود نیست

بیکاری برای بیمار عصبی عذاب‌آور است. شکنجه ناشی از بیکاری و نداشتن فعالیت تقریبآ تحمل‌ناپذیر است

وقتی احساس می‌کنید که در شرف افسردگی هستید، شجاعت به خرج دهید و با آرامش به انتظار آن بنشینید. بی‌جهت ترس و هراس به خود راه ندهید. اگر احساسی از خستگی، بی‌علاقگی، خونسردی و افسردگی دارید بدانید و درک کنید که این واکنش در اثر عادت و خاطره ناشی از خستگی به شما دست داده است. بی‌جهت نگران نشوید، عصبانیت را کنار بگذارید و ترسان و لرزان به جنگ افسردگی نروید. اجازه ندهید که احساسات ناخوشایند و نابودکننده ترس و نومیدی و به خصوص نومیدی بر شما مسلط گردند. با آرامش و با خونسردی با مسئله برخورد کنید.

می‌خواهم شما را با روشی آشنا کنم که به اندازه پذیرفتن اهمیت دارد و به قدر آن اعجاز می‌کند. توصیه من به شما این است که به جای جنگیدن از مفهوم شناور شدن استفاده کنید. حالت کسی را بگیرید که روی آبهای آرام شناور می‌ماند تا به میل آب به هر سمت کشیده شود. بیماری عصبی به جای فرار و یا جنگیدن با احساسات ناراحت، با احساسات ناشی از واکنشهای عصبی خود همراه می‌شود.

تا جایی که می‌دانیم تغییر در شرایط زندگی، داشتن شغل جالب و دوستان و معاشران خوب، راههایی مناسب برای رهایی از افسردگی است.

او گه‌گاه و به خصوص در شرایط فشار کار شدید احساس گذشته را پیدا می‌کند، اما می‌داند که اگر آرامش خود را حفظ کند، اگر به استقبال ناراحتی برود، اگر آن را بپذیرد و از کنارش بی‌تفاوت بگذرد، ناراحتی‌اش برطرف می‌شود. او زندگی با اعصابش را آموخته است و می‌داند که در وقت نیاز چگونه خود را از شر ناراحتیهای آن خلاص کند.

بی‌جهت به جنگ موانع نروید و نخواهید که با غلبه بر تک‌تک موانع ذهن خود و با به مبارزه طلبیدن افکار ناخوشایند خود را از شر تنش خلاص کنید. به جای همه اینها دست از تلاش بردارید، به جای اینکه با تقلا از کوه ناراحتی بالا بروید، چه بهتر که کوه را دور بزنید. شناور شوید و به زمان رخصت گذشتن بدهید.

تنش و ترس گذشته را شناور سازید. پیشنهادهای ناخوشایند گذشته را شناور سازید. شناور شوید، نجنگید. با پذیرفتن اوج تجربه ناراحتی را تحمل کنید. به زمان فرصت گذشتن بدهید.

در حالی‌که یافتن علل اصلی و ریشه‌ای ناراحتی اعصاب می‌تواند جالب باشد، به ندرت به این نتیجه رسیده‌ایم که این کار به بهبود حال بیماری که مدتها از ناراحتی اعصاب رنج برده است کمک کند. مسئله این است که به هر صورت حساسیت موجود باید از میان برداشته شود و در این میان مهم نیست که علت و مسبب ناراحتی چه بوده است. برای شخص حساس مهم موقعیت فعلی اوست، مهم نیست که مدتها قبل برایش چه اتفاقی افتاده است.

اعصاب شنوایی هم تحت‌تأثیر خستگی و فرسودگی بیش از اندازه، حساس می‌شوند. برخورد ملایم قاشق و بشقاب گاه آن‌چنان بلند به نظر می‌رسد که بیمار را به شدت ناراحت می‌کند و صدای تلویزیون او را به جنون می‌کشد. حتی اگر سروصدا را تحمل کند، خستگی مغزی او به حدی است که نمی‌تواند معنای صحبت را بیش از چند ثانیه درک کند. بیمار اغلب به قدری در خود فرو می‌رود که صحبت به گوش او نمی‌نشیند. انگار گوینده دهانش را باز می‌کند اما از آن صدایی خارج نمی‌شود. در این شرایط بیمار ناگزیر از خانواده دوری می‌کند تا در خود بیشتر فرو برود.

می‌خواهم با تأکید تمام به شما بگویم که بسیاری از اشخاصی که از بیماری اعصاب رنج می‌برند مسئله به خصوصی که آنها را بیمار نگه دارد، ندارند. تنها کاری که این اشخاص باید بکنند یافتن راه بهبود است. اکثریت عظیم بیماران عصبی به خاطر احساسشان بیمار شده‌اند و بیمار باقی مانده‌اند. نگرانی آنها از حادثه‌ای است که می‌ترسند بعد اتفاق بیفتد.