بریده‌هایی از کتاب تیم‌های رویایی

روانشناسان این وضعیت را «گیرِش شناختی» می‌نامند. انسان‌ها زمانی دچار گیرشِ شناختی می‌شوند که برای مدت طولانی روش‌های یکسانی را بر روی چیزهای یکسان بکار ببرند، به‌ویژه وقتی آن روش‌ها موفقیت‌آمیز باشند.

هرچقدر یک سازمان در گذشته موفقیت‌های بیشتری کسب کرده باشد، احتمالا عقاید تعصب‌آمیزِ بیشتری خواهد داشت و این‌گونه فرض می‌کند که گذشته تا ابد ملاک آینده خواهد بود.

دانشمندان علومِ اجتماعی به ضرس قاطع نشان داده‌اند که تشریک‌مساعی و ائتلاف نیروها برای مبارزه با هیولاهای دریایی سبزِ برّاق صرفاً اعتیادآور نیست بلکه متحدکننده نیز هست.

. تیم‌های رویایی زمانی کارآمد خواهند بود که رهبری داشته باشند که به جای عرضِ‌اندام و جلوه‌فروشی، کاری را که به نفع تیم است انجام دهد. به‌بیان‌دیگر، رهبرانِ تیم‌های رویایی، یاری‌دهندگان و دستیارانی فروتن و عاری از تعصب‌اند.

هر تیم رویایی برای پیشرفت نیاز دارد در مهارتِ تعریف کردنِ داستان‌های جالب و گیرا مهارت پیدا کند. داستان‌های درست می‌توانند راهگشا باشند.

یکی از بهترین راه‌های افزایش سطح فروتنی فکری این است که از زادگاه و محل سکونت خود دور شوید و برای مدتی خود را در فرهنگی ناشناخته و کاملاً جدید غرق کنید.

، فروتنی فکری به معنی آگاهی از در معرضِ لغزش و خطا بودن و شوق و رغبت نسبت به تغییر دیدگاهتان بدون این‌که اصطلاحاً جا بزنید، است.

مشارکت، اظهارنظر، کنجکاوی، احترام و صداقتِ اندیشگانی را از اجزاءِ مسیر حرکت خود کنید.

جیم کالینز و جری پرس به این نکته اشاره می‌کنند که شرکت‌های موفق غالباً مرامی «فرقه‌ای» دارند.

کارکنانشان مجبورند یا مرام آنان را قبول کنند یا به دنبال شغل دیگری باشند. شرکت‌هایی که زیاد در مورد ارزش‌های مشترک صحبت می‌کنند، سریع‌تر و موثرتر افراد را متحد می‌کنند.