بریده‌هایی از کتاب باخه یعنی لاک‌پشت

حوصله، عجیب‌ترین لغت زندگی من است

فکر کنم صبور بودنم را از بابا یاد گرفته‌ام. یک بار هم یواشکی به من گفته بود: «شورانگیزم درست رو بخون، برو از پیش من و مامانت. اینجا واسهٔ تو هیچ چی نداره، جز نفرت مادرت از من.» گفته بود: «مامانتم بی‌تقصیره ها. از دست داداشاش زن من شد. بی‌عشق و علاقه. خواست از اونا فرار کنه. اونا محبت رو توی قلبش کور و کم‌رنگ کردن. بس که هر کدومشون یه ادا و فرمون جدید واسه‌ش صادر می‌کردن.»

حوصله، عجیب‌ترین لغت زندگی من است

هیچ‌جوره نمی‌خواهم فکر کنم که او یار و عشقی دارد. تنهایی او پناه من است. این خنده‌دارترین و غم‌انگیزترین جملهٔ عالم است، ولی محکم‌ترین خیال من.

می‌خوای عزیز باشی یا گور یا گم شو.

فکر کنم صبور بودنم را از بابا یاد گرفته‌ام. یک بار هم یواشکی به من گفته بود: «شورانگیزم درست رو بخون، برو از پیش من و مامانت. اینجا واسهٔ تو هیچ چی نداره، جز نفرت مادرت از من.» گفته بود: «مامانتم بی‌تقصیره ها. از دست داداشاش زن من شد. بی‌عشق و علاقه. خواست از اونا فرار کنه. اونا محبت رو توی قلبش کور و کم‌رنگ کردن. بس که هر کدومشون یه ادا و فرمون جدید واسه‌ش صادر می‌کردن.»

کچل دراز حتماً امشب پیش دوستی، رفیقی رفته. یا پیش مادری، خواهری. هیچ‌جوره نمی‌خواهم فکر کنم که او یار و عشقی دارد. تنهایی او پناه من است. این خنده‌دارترین و غم‌انگیزترین جملهٔ عالم است، ولی محکم‌ترین خیال من.

کچل دراز حتماً امشب پیش دوستی، رفیقی رفته. یا پیش مادری، خواهری. هیچ‌جوره نمی‌خواهم فکر کنم که او یار و عشقی دارد. تنهایی او پناه من است. این خنده‌دارترین و غم‌انگیزترین جملهٔ عالم است، ولی محکم‌ترین خیال من.