بریده‌هایی از کتاب رهاتر از بودن

پشتِ دستم را داغ کرده‌ام که از‌امروز تا همیشه، چشمانم را به روی نامهربانانِ دور و برم، ببندم. البت دور از جان تو، مهربان م...

ماهی قرمز تُنگ دلگیر از سفرۀ هفت سین، و با خود می‌‌گفت: آدمیان، نادانند و نمی‌دانند، ماهی "سین" ندارد.

امضای کاغذی امّا حرفِ اول، حرفِ آخر؛... درونِ من، تعهدیست که از هزار‌امضای کاغذی قیمتی تر است...

جهان، مِه آلود هم که باشد، چَشمانِ من تصویر تو را از "بَر" است...

شهر عشق در شهر ما، خرچنگ، چنگ نمی‌گیرد، هرگز!

امروز خالۀ آن کودکی شدم، که فال می‌‌فروخت و نان می‌‌خورد.

عاشق که می‌‌شوم، دیوانه می‌‌شود تمام شعرهایِ من...

به قنوت که می‌‌رسم، نام تو را می‌‌خوانم و ذکر تو را می‌‌گویم، ای عشق!!!

جهان، مِه آلود هم که باشد، چَشمانِ من تصویر تو را از "بَر" است...

چه عصر دلپذیری! قهوۀ تلخ، با شیرینی حرفهایت.