بریده‌هایی از کتاب نگاه گورگن (همدم‌ها؛ جلد دوم)

یک‌باره با سر به سوی زمین سرازیر شد و مارپیچ‌وار چون دانهٔ افرا چرخید و پایین رفت. به مجرد آنکه از جریان تندباد خارج شدند، اسکای‌لارک دوباره بال گشود و کوشید سقوط مارپیچی‌اش را به سُر خوردن کنترل‌شده‌ای تبدیل کند. هیچ کاری از کال ساخته نبود؛ زیرا باید تمام نیرویش را صرف ماندن بر پشت اسب می‌کرد. سرانجام، بال‌های اسکای‌لارک بر نیروی سقوط غلبه کردند و حرکت مارپیچ‌شان کندتر شد. اسکای‌لارک از حالت شیرجه خارج شد اما زانوانش به شاخه‌های درخت کاجی برخورد کرد و زیر شکمش نیز خراش‌های عمیقی برداشت.