بریده‌هایی از کتاب تصویر عشق: مجموعه اشعار و پیام‌ها

همه روز اوّل صبح سکه مهر و محبّت را از قلّک دل برداریم و ببخشیم به اوّل نفری که به ما می‌تابد اوّلین عابر امروز که از کوچه ما می‌گذرد و صمیمانه بگوییم: «سلام»

گر ساغرم پر می‌کنی من ترک مسجد می‌کنم میخانه برده‌ست آنچنان حلاجها بر دارها

حسن باران این است که زمینی‌ست، ولی آسمانی شده است

هیچ می‌دانی آیا ابر کالسکه نوزاد همین بارانست

و بدانید که در بازی عشق شرط بستم با خویش باختم دنیا را زندگی را بُردم

پیش چشمم امشب زندگی خواهد سوخت اختری خواهد خفت مادری خواهد مرد

گلی در باغ اگر روئید اگر افسرد اگر خشکید رسد تاباز فصل گل به گلدان مهربانی کن

می‌شود شعله بود با یک شعر می‌شود شب شکست با یک شمع می‌توان باغ بود با یک سرو می‌شود سایه داشت با یک برگ

طول عمر ما، سنّ و سال ماست عرض عمر ما قیل و قال ماست ارتفاع عمر پر و بال ماست حجم عمر ما کمال ماست

عابری شاید عاشقی باشد پس به هر عابری سلام کنیم