بریده‌هایی از کتاب گل‌های ماهتابگردان

باد آمد و برد کوچک زندگی‌ام شد طفل یتیم کودک زندگی‌ام من پیرو حزب باد هستم وقتی بی نخ شده بادبادک زندگی‌ام

هر بار لبم کرده تمنای لبت دیده است به خواب خویش رویای لبت دور از تو به عکس غنچه دل خوش بکند تا بوسه زند به المثنای لبت

اما بخورد تیر تو برسنگ ای سنگ آیینه اگر شکست تکثیر شود

یک شیشه عرق مسکن خواب من است

ما با توسر جنگ نداریم ای غم غیر از دل یکرنگ نداریم ای غم روزی که بیایی و تو را نشناسیم روزی است که فرهنگ نداریم ای غم

عاشق بشوی بعید می‌دانم که آب خوشی از گلوت پایین برود

با خوردن سنگ گرچه دلگیر شود زیبایی آن دچار تغییر شود اما بخورد تیر تو برسنگ ای سنگ آیینه اگر شکست تکثیر شود

بغضی که شکست از قفس آزاد است عمر غم و عمر غصه اش بر باد است پایان هر آنچه زنده مرگ است اما پایان سکوت اول فریاد است