این معنی بر کسی پوشیده نیست که کشور ایران روزگاری دراز بود که در میان دو سیاست بزرگ و دو حریف قوی پنجه واقع شده بود که هر یک از آن دو میخواست ایران را تحت نفوذ خود داشته باشد، و شاید همین رقابت دو حریف بود که ایران را بر سر پا نگاه داشته بود. اگر دولتهای عاقل و هوشمندی در ایران پیدا میشدند میتوانستند از رقابت این دو حریف استفاده کامل بکنند.