بریده‌هایی از کتاب مالزی؛ مردی سرکش در زمانه‌‌ی آشوب

اگرچه سیاست نگاه به شرق عملا رویکردی گنگ باقی ماند. ماهاتیر با برگزاری جلسات پی‌درپی، هزاران دانشجو و تکنسین ماهر را به ژاپن فرستاد تا راز موفقیت این کشور را دریابند. یکی از این افراد اعزامی، موخریز ماهاتیر بود که بورسیه تحصیل در آمریکا را داشت ولی پدرش به جای آمریکا، او را پنج سال به ژاپن فرستاد. از آنجا که ژاپنی‌ها خود را به لحاظ فرهنگی منحصربه‌فرد می‌دیدند و بیش از آنکه خود را یک کشور آسیایی در حال توسعه ببیند، و خود را هم‌تراز با غرب صنعتی‌شده می‌دانستند، انتقال برخی از شیوه‌های آنها به مالزی دشوار می‌نمود.

طی دهه بعد، ماهاتیر دیپلماسی مالزی را به سمتی سوق داد که تا جای ممکن استرالیا را از چرخه سیاست منطقه خارج کند. ماهاتیر بدون دعوت از استرالیا در نخستین اجلاس دوسالانه آسیا-اروپا در ۱۹۹۶، توانست طرف آسیایی را به اعضای گروه اقتصادی آسیای شرقی محدود کند که شامل کشورهای عضو آسه‌آن، به علاوه چین، ژاپن و کره‌جنوبی می‌شد. آنها به‌طور سالانه در گردهمایی‌هایی که آسه‌آن+۳ نامیده شد، تشکیل جلسه می‌دادند. فعالیت‌های آسه‌آن+۳ روزبه‌روز توسعه بیشتری یافت و مبنایی برای شکل‌گیری اتحادیه مشترک کشورهای آسیای شرقی فراهم آورد که ماهاتیر آن را پیش بینی کرده بود.