بریده‌هایی از کتاب ساعت ستاره

اگر صبورانه منتظر بمانید، درد خیلی زود می‌گذرد.

فکر کردن یک عمل است. احساس کردن یک حقیقت.

چه کسی زمانی از خودش نپرسیده «من یک هیولا هستم یا این همان معنای انسان بودن است»؟

خدا تمام دنیا است. حقیقت همیشه، بدون هیچ توضیحی، نیرویی درونی است.

در همین حین، می‌خواهم عریان یا ژنده‌پوش بیرون بروم؛ می‌خواهم حداقل یک بار طعم بی‌مزهٔ نان عشای ربانی را بچشم. خوردن نان عشای ربانی برای این است که بی‌اهمیتیِ دنیا را حس و خود را در عدم و نیستی غرق کنم. کنار گذاشتن عقاید آرامش‌بخش گذشته نشانهٔ شهامت من است.

تحصیل‌کرده بودن یعنی بدانی چطور دروغ بگویی.

مرگ مواجهه با خود است.

اگر صبورانه منتظر بمانید، درد خیلی زود می‌گذرد.

فکر می‌کرد یک انسان موظف است خوشحال باشد. بنابراین، خوشحال بود.

اکنون فهمیده‌ام که فقر هم زشت است و هم بی‌قیدوبند.

ما منحصراً در زمان حال زندگی می‌کنیم، چراکه زمان همیشه و تا ابد امروز است، و فردا هم امروز خواهد شد. ابدیت، حالت همه‌چیز درست در همین لحظه است.