بریده‌هایی از کتاب روانشناسی شناختی (رشته روانشناسی)

دیگران را درک می‌کند. این موارد از عمدهٔ مسائل قابل توجه دانشمندان این رشته است. روان‌شناسی شناختی بعد از افت‌وخیزهای زیاد در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ و اوایل دههٔ ۱۹۶۰ به‌صورت نوین شکل گرفت، دههٔ ۱۹۷۰ به رویکرد غالب در روان‌شناسی تبدیل شد. قیاس ذهن با کامپیوتر اطلاعات را رمزگردانی، ذخیره، بازیابی و پردازش می‌کند. روان‌شناسان شناختی، ایدهٔ پردازش اطلاعات را به‌عنوان مدلی از چگونه کارکردن افکار انسان اتخاذ کردند و

سوگیری توافق کاذب را می‌توان براساس همین قاعده تبیین کرد. منظور از این سوگیری، گرایشی است در فرد به اینکه دیگران تا حد بسیار زیادی با دیدگاه‌های وی موافق‌اند؛ مثلاً، سیگاری‌ها تعداد افراد سیگاری را بیش‌ازحد واقعی تخمین می‌زنند. در این گرایش، دو عامل نقش عمده‌ای دارند: اول، قاعدهٔ اکتشافی دسترس‌پذیری، زیرا یادآوری مواردی‌که دیگران در آن‌ها با ما موافق‌اند، آسان‌تر از به‌خاطرآوردن موارد مخالف است. علاوه بر این، ازآنجاکه ما معمولاً کسانی را به دوستی و همکاری انتخاب می‌کنیم که دیدگاه‌های مشترکی با ما دارند، با موارد موافقت از سوی دیگران، بیشتر مواجه می‌شویم. دومین عامل در این گرایش آن است که این امر باعث افزایش اعتماد مردم به داوری‌ها، اعمال و شیوهٔ زندگی خود می‌شود؛ به عبارت دیگر، در سوگیری توافق کاذب، هم عامل شناختی دخیل است و هم عامل انگیزشی. نکتهٔ جالب‌توجه این است که سوگیری توافق کاذب فقط در نگرش‌ها و ویژگی‌های نامطلوب رخ می‌دهد، اما در صفات مطلوب، ممکن است خود را منحصربه‌فرد بدانیم و بپنداریم که فقط ما از این ویژگی مطلوب برخورداریم.

در گفت‌وگوی روزمره شاید واژهٔ مسئله یکی از واژگانی باشد که با فراوانی بالا از آن استفاده می‌کنیم. مسئله زمانی ایجاد می‌شود که مانعی حالت فعلی ما را از حالت مطلوب جدا کند. آدمیان مسئله را از زوایای مختلفی ارزیابی می‌کنند. شایع‌ترین ارزیابی، ارزیابی بدبینانه است. به همین دلیل معمولاً این واژه با حالاتی همچون عصبانیت، پرخاشگری، یأس، افسردگی و بهت همراه است. حال‌آنکه ما باید همواره شاکر باشیم که مسئله‌ای داریم، افرادی که روزانه با مسئلهٔ کمتری مواجه‌اند، برای خودشان یا دیگران مسئله خلق می‌کنند؛ به عبارت دیگر، وجود انسان‌ها با وجود مسئله‌های مختلف درهم‌آمیخته شده‌است. اگر واقعاً مسئله وجود نمی‌داشت، آیا تلاش شکل می‌گرفت؟ آیا پیشرفتی شکل می‌گرفت؟ آیا علوم انسانی رشد می‌کرد؟ قطعاً پاسخ به این سؤالات و پرسش‌های مشابه منفی است. البته یافتن راه‌حل مسئله نیازمند دامنه‌ای از مهارت‌های شناختی مشتمل بر تفسیر اطلاعات، برنامه‌ریزی، حافظه، کنترل نتایج و تلاش برای تفسیر نتایج است. راه‌حل‌ها و پاسخ‌هایی که تولید و تصمیماتی که اتخاذ می‌کنیم فقط یک موفقیت خاص

اسپونریسم زمانی رخ می‌دهد که حرف یا حروف ابتدایی دو کلمه به‌جای هم به کار روند یا کلمات در جمله جابه‌جا بیان شوند. لغزش زبانی به نام ویلیام ای. اسپونر، رئیس نیوکالج آکسفورد، اسپونریسم نام گرفته است. زیگموند فروید، لغزش‌های زبانی را به‌طور خاص در قالب آسیب‌شناسی روانی بررسی و تحلیل کرده است، از نظر فروید، اشتباه در حرف‌زدن، که شامل تلفظ غلط یا استفاده از واژه‌های نابجا می‌شود، درواقع هرگز تصادفی نیست. لغزش‌های کلامی برای لحظه‌ای چیزهایی را فاش می‌کنند که ما مایل به پنهان‌کردن آن‌ها هستیم، چه آگاهانه و چه ناآگاهانه؛ و برای لحظه‌ای هم که شده احساسات واقعی ما را برملا می‌کنند. این لغزش‌ها برخاسته از احساسات ناآگاهانه‌ای است که در ذهن ما سرکوب شده‌اند، یا اینکه آگاهانه اما بدون موفقیت سعی در خفه‌کردن آن‌ها داشته‌ایم.

یکی از مهم‌ترین کارکردهای اجرایی شناختی مغز، توجه است. موجود زنده برای عملکرد کارا و سازگارانه به توانایی توجه انتخابی به منابع اطلاعاتی معنادار و در همان حال نادیده‌گرفتن اطلاعات بی‌ربط نیاز حیاتی دارد. مفهوم «توجه» به‌طور سنتی با نظریهٔ منابع محدود، که بیان می‌کند ظرفیت موجود زنده برای پردازش اطلاعات محدود است، ارتباط دارد