بریده‌هایی از کتاب اسطوره های صهیونیستی در سینما

به راستی هیچ اثر هنری را نمی‌توان از اندیشه‌ای خاص، خالی دانست؛

با ربودن منابع مسلمانان و غارت کتاب‌خانه‌های «اندلس»، «بغداد» و «شام»، کتاب‌های عربی مسلمانان به زبان‌های لاتین و اروپایی ترجمه شد و کم‌کم از قرن ۱۷ م. اروپاییان به تکاپو افتادند تا به دروازه‌های دانش برسند، در حالی که هزار سال پیش از آن، مسلمانان در راه دانش گام نهاده بودند

اساساً راحت‌تر می‌توان مردمِ بی‌دین را تغییر داد و در راستای فرهنگ مصرف‌گرایی و مادّی غربی تربیت کرد و به راحتی می‌توان ارزش‌ها و سنّت‌ها و فرهنگ‌هایی را که ریشه در خرد و وحی ندارند یا می‌اندیشند بی‌هویت‌اند، عوض کرد و شهروندی فرمان‌بردار، در این دهکده‌ی جهانی ساخت؛ مثل «ژاپن» که اکنون مانند ایالتی از «آمریکا» است

تفارق اصلی یهودیان ضدّ صهیونیست با صهیونیست‌ها مباحث مربوط به آخرالزّمان است که یهودیان ضدّ صهیونیست، صهیونیست‌ها را سنّت‌شکن معرّفی می‌کنند و معتقدند نباید برای ظهور موعود یهود، دولت یهودی در «فلسطین» تشکیل شود، بلکه پس از آمدن موعود است که در سرزمین مقدّس، حاکمیت جهانی داوودی یهود تشکیل می‌شود و الّا در بسیاری از اسطوره‌ها و اعتقادات و آیین‌ها، اشتراک نظر دارند، امّا صهیونیست‌ها به دلیل نفوذ بسیار گسترده در رسانه‌های جهانی و دولت‌های مقتدر، توده‌های یهودیان را با خود هماهنگ و با تشکیل دولت غاصب اسرائیل با فرهنگ‌سازی و تبلیغات، ذهن بسیاری از مسیحیان را هم با خود همراه نموده‌اند تا به جایی که امروز اکثریت یهودیان دنیا تابع سیاست‌های صهیونیسم هستند؛ خصوصاً اکثریت قریب به اتّفاق یهودیان زرسالار دنیا همچون «روچیلدها» که از حامیان اصلی صهیونیسم محسوب

در این کنفرانس سه روزه که سیصد شیعه‌شناس و استراتژیست معروف یهودی و صهیونیست مسیحی گرد آمده بودند، مقاله‌های بسیاری ارائه شد. در نهایت آنها به این نتیجه رسیدند که شیعه مهم‌ترین رقیب و دشمن تمدّن امروز غرب آنگلوزایان (آنگلوساکسون‌هایی که به اتّحاد راهبردی با صهیونیست‌های حاکم بر مجامع مالی و خبری و رسانه‌ای دنیا رسیده‌اند) است و توانمندی تشیع به سه عنصر حیاتی است: خطّ سرخ حسینی که اسوه‌ای شکست‌ناپذیر برای ایستادگی و امید و ستم‌ستیزی است، راه سبز مهدوی که برای شیعه نویدبخش است و ولایت که نگهبان اصلی این جریان در طول تاریخ است و اکنون در ولایت مراجع و به ویژه در تشکیلات ولایت فقیه در «ایران» آشکار شده و جامعه‌ی شیعی را از گمراهی می‌رهاند و رمز شکست شیعه و تمدّن در حال تولّدش، جنگ با این سه عنصر یا تحریف و نابودی این عامل‌هاست.

اساطیر چون همه‌ی حقیقت را نمی‌گویند، نمی‌توانند واگویه‌ی صحیحی از جهان خارج باشند و انفصال اساطیر از جهان واقع، هر چند موجب انقطاع حکایت‌گری آنها از واقع می‌گردد، ولی نوع حاکی بودن ناقص را برای اساطیر باقی می‌گذارد. اساطیر رایج، برخی علل قابل را نشان می‌دهند و برجسته کردن این علل قابلی، بدون نگاه به محور واجب‌الوجود و دائم‌الفیضِ هستی، باعث رواج نگاه متشتّت به جهانِ نیازهای متکثّر انسان می‌شود و این نگاه متشتّت، بشر غافل از وحدت را به بند اسارت خود می‌کشاند.

اسطوره با معنای جدید: حرکت‌های کلّی حاکم بر تمدّن اومانیستی است که با زور یا فریب علمی و تبلیغاتی باید الهام‌بخش حرکت تمام جوامع با الگوی انگلیس و آمریکا باشد؛ الگو شده بود.

فقط به یهودیان می‌شود به چشم انسان نگاه کرد. خارج از یهودیان، همگی حیوان هستند

احکام صادره در مورد خودداری از دزدی و غارت مال دیگران، فقط در مقابل یهودی‌ها صادق است؛ جان و مال دیگر ملل، حلال است

شریعت یهودی، زنا را بر مردان حرام کرده است. این فرمان فقط در مورد زن‌های یهودی است. عِرض و ناموس غیریهودیان، بر یهودیان حلال است

به راستی چرا غرب این‌چنین واضح و معنادار از بودیسم تبّتی حمایت می‌کند؟ چرا سمبل جنگ‌طلبان جهان، جرج دبلیو بوش، که فقط در پنج ساله‌ی اخیر (۲۰۰۳ ـ ۲۰۰۸ م.) دو جنگ، به قیمت چند صد میلیارد دلار و حدود یک میلیون کشته از مسلمانان، خصوصاً شیعیان «عراق» به راه انداخته است، این چنین طرفدار عالیجناب تنزین گیاتسو، چهاردهمین دالایی لامای بودایی شده است؟

سریال پویانمای «ای کی یو سان» پویانمای ای کی یو سان که از تلویزیون «ایران» هم پخش شد، داستان کودکی است که به معبدی بودایی سپرده می‌شود و با شوخ طبعی و استعداد زیاد و رنج زیاد و مهربانی و تأمّل و مراقبه‌ی خود،‌ در یاری رساندن به دیگران کوشاست و با لباس‌های نازک مذهبی بودایی، در زمستان و تابستان ریاضت می‌کشد و مشخّصه‌ی اصلی او تأمّل و تمرکز حواسش است که همچون بودای نوینی، راه بیداری و روشنایی و خروج از رنج و مشکلات را به اطرافیان خود یاد می‌دهد و مانند الگویی دوست داشتنی و خنده رو به عنوان اسوه‌ی کودکان دنیا تصویر می‌شود. دوبله‌ی فارسی خوب این فیلم، آن‌را در ذهن مخاطبان بیشتر ماندگار کرد و متأسّفانه هیچ‌گاه، این انیمیشن پر مخاطب مورد نقد و تحلیل محتوایی جدّی قرار نگرفت!

در هالیوود همه چیز، حتّی سوژه هم کنترل می‌شود... همه کاره تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان مالی، صهیونیست هستند که هرگز اجازه‌ی مطرح کردن سوژه‌ی چنین کاری را هم، به کارگردان نمی‌دهند

بسیار کم می‌بینیم که فیلمی در غرب ساخته شود و به دلیل تاریخی فقر و بیچارگی کنونی سیاهان و سرخ‌پوست‌ها بپردازد؛ دلیلی که جز استعمار پیوریتن‌ها و یهودیان و کشتار وسیع سیاهان و سرخ‌پوست‌ها به وسیله‌ی سفیدان اروپایی، چیز دیگری نمی‌تواند باشد. و البتّه که این سفیدهای متمدّن و پیشرفته‌ی موبور هستند که باید بروند و این اقوام بدوی را به دروازه‌ی تمدّن برسانند. در این مسیر، کارتون مهاجران و دکتر ارنست و فیلم‌های ایندیانا جونز حق را به غاصبان آنگلوساکسون و استعمارگران اروپایی می‌دهد، نه ساکنان اصلی «آمریکا»، «استرالیا»، «آفریقا»، «مصر» و «هندوستان».

مدّتی پس از ساخت انیمیشن شاهزاده‌ی مصر توسط شرکت دریم ورکز اسپیلبرگ، مادرش گفته بود: من امروز می‌توانم بگویم که پیامبری یهودی به دنیا آورده‌ام که «تورات» را در دست راست خویش و دوربین را در دست چپ خود دارد.

با اندکی تأمّل در تاریخ و فلسفه‌ی هنر، همراهی هنر و اندیشه هویداست. به راستی هیچ اثر هنری را نمی‌توان از اندیشه‌ای خاص، خالی دانست؛ از طرفی دقّت در مکاتب مسلّط بر جهان غرب و تفکر در سیاست‌های فرهنگی و هنری حاکم بر جهان معاصر، ما را به تأمّلی افزون درباره‌ی محصولات فرهنگی و هنری آن فرا می‌خواند. از طرف دیگر نفوذ شرکت‌های بزرگ صهیونیستی و اندیشه‌های دنیوی آنها بر سینما، هر مخاطب و منتقد فهیمی را به بازشناسی بن مایه‌ها و اساطیر و غایات آثار سینمای غرب فرا می‌خواند.

تاریخ‌نویسان غربی، سیاهی این دوره را نتیجه‌ی حکومت‌های مسیحی و دینی می‌دانند، ولی حقیقت این است که تاریکی هزار ساله‌ی غرب، نتیجه‌ی دوری غرب از خطّ عیسوی و پیروی از پادشاهان دنیاپرست و یهودیان مادّه‌گرا بود. متأسّفانه در چهار قرن اخیر، با شعارهای جدید فلسفی و رسانه‌ای، بار دیگر این گمراهی ادامه یافته است.

اکنون، سینماگران و فوتبالیست‌ها و خواننده‌ها و فاحشه‌ها جایگزین شوالیه‌های جنگ سرد فرهنگی معاصر شده‌اند

تفارق اصلی یهودیان ضدّ صهیونیست با صهیونیست‌ها مباحث مربوط به آخرالزّمان است که یهودیان ضدّ صهیونیست، صهیونیست‌ها را سنّت‌شکن معرّفی می‌کنند و معتقدند نباید برای ظهور موعود یهود، دولت یهودی در «فلسطین» تشکیل شود، بلکه پس از آمدن موعود است که در سرزمین مقدّس، حاکمیت جهانی داوودی یهود تشکیل می‌شود و الّا در بسیاری از اسطوره‌ها و اعتقادات و آیین‌ها، اشتراک نظر دارند، امّا صهیونیست‌ها به دلیل نفوذ بسیار گسترده در رسانه‌های جهانی و دولت‌های مقتدر، توده‌های یهودیان را با خود هماهنگ و با تشکیل دولت غاصب اسرائیل با فرهنگ‌سازی و تبلیغات، ذهن بسیاری از مسیحیان را هم با خود همراه نموده‌اند تا به جایی که امروز اکثریت یهودیان دنیا تابع سیاست‌های صهیونیسم هستند؛ خصوصاً اکثریت قریب به اتّفاق یهودیان زرسالار دنیا همچون «روچیلدها» که از حامیان اصلی صهیونیسم محسوب

نشانه‌هایی چون صلیب وارونه، هلال برعکس، ستون مخروطی اُبِلیسک، ستاره‌ی پنج پر و شش پر در میان دایره‌ای با حروف عبری یا به صورت تنها، صورتک‌های شیطانی، جمجمه و استخوان، اسکلت بدون گوشت، شمشیر خون‌آلود، مثلّث و دایره‌های ناهمسان در کنار هم، دایره‌های ناقص و دارای مرکزی واحد، از مهم‌ترین نمادهای شیطانی هستند که در جای خود، نشانه‌ی شیطان‌اند.

سینمای غرب خصوصاً در «آمریکا»، با ساخت فیلم‌های بسیاری، یکی از اصلی‌ترین ابزار ترویج این قبیل عرفان‌نماها است که با تبلیغات فراوان در همه‌ی دنیا توزیع و پخش می‌شوند. اکنون، سینماگران و فوتبالیست‌ها و خواننده‌ها و فاحشه‌ها جایگزین شوالیه‌های جنگ سرد فرهنگی معاصر شده‌اند. آنان مبلّغانی برای عرفان‌های نوپدید رسانه‌ای گردیده‌اند و در این نبرد نرم فرهنگی، برنامه‌ریزان پشت صحنه‌ی سینما و فرهنگ و سیاست، غرب را یاری می‌رسانند. در این بین، توجّه سینما به بودیسم، به ویژه بودای تبتّی و تصوّف یهودی بیشتر بوده است.

منطقه‌ی «تبّت»، در غرب «چین» و شمال «هند»، محلّ خوبی است که عدّه‌ای به طور منسجم، حکومت رقیب «آمریکا»، یعنی چین را از یک طرف و حکومت‌های اسلامی غرب «آسیا»، خصوصاً «ایران» را از طرف دیگر، کنترل کنند و با تزریق آیینی متضاد با کمونیسم چینی و اسلام سیاسی به منطقه، جای پای قدرت‌های بین‌المللی و زرسالاران جهانی را محکم کنند؛ بنابراین به عقیده‌ی برخی متخصّصان، امروزه بودیسم تبّتی (لامائیسم) و زرسالاری جهانی به رهبری صهیونیسم، به متّحدان استراتژیک تبدیل شده‌اند. جالب است که اسطوره‌سازان غربی برای یارِ استراتژیک جدیدشان، بودیسم تبّتی، دست به افسانه‌پردازی زده‌اند و تأکید زیادی بر کشتار بیش از یک میلیون بودایی تبّتی و تخریب شش هزار معبد بودایی توسط دولت چین دارند، در صورتی که صحّت این آمار، در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

در فیلم کتاب آفرینش، تحقیر عمدی اسماعیل (ع) جدّ بزرگ پیامبر اسلام هویداست. پس از تولّد اسحاق (ع) که نیای بنی‌اسرائیل به شمار می‌رود، در فیلم، جشن‌های مفصّلی (که نوع به تصویر کشیدن آن، متناسب با شأن ابراهیم حنیف (ع) نبود) برگزار می‌شود و در مقابل هاجر و اسماعیل (علیهم‌السّلام)، تبعیدشدگانی نمایش داده می‌شوند که به دلیل اختلاف‌افکنی، به صحرای «حجاز» تبعید شده‌اند. در این فیلم محرّف، اسماعیل (ع) نسبت به پدرش، ایمانی ضعیف دارد و به این ترتیب صهیونیسم مکار، یک ماجرای تاریخی را با زیرکی تحریف می‌کند

در هالیوود همه چیز، حتّی سوژه هم کنترل می‌شود... همه کاره تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان مالی، صهیونیست هستند که هرگز اجازه‌ی مطرح کردن سوژه‌ی چنین کاری را هم، به کارگردان نمی‌دهند

بر اساس تحقیق دکتر مجد در طول سال‌های ۱۹۱۷ ـ ۱۹۱۹ م، بین هشت تا ده میلیون نفر از مردم ایران در اثر قحطی یا بیماری‌های ناشی از کمبود عمدی موادّ غذایی، کشته شدند و دولت «بریتانیا» بزرگ‌ترین عامل این قحطی ساختگی بوده است. «روسیه» و «انگلیس»، با خرید محصولات غذایی ایرانیان برای ارتش خود، به چند برابر قیمت و جلوگیری از ورود موادّ غذایی به ایران، باعث این قحطی بزرگ شدند

همان‌گونه که تاریخ بیان می‌کند سازمان صهیونیسم اواخر قرن نوزدهم میلادی تشکیل شد و در سال ۱۸۹۷ میلادی بود که نخستین کنفرانس جهانی صهیونیستی در شهر «بال [بازل] سوئیس» تشکیل شد و تئودور هرتزل (هرتزل) به عنوان رهبر صهیونیسم برگزیده شد؛ امّا تفکرات صهیونیستی قبل از تشکیل رسمی صهیونیسم به وفور در مراحل مختلف تاریخی یافت می‌شود. خصوصاً تأکید بر لزوم مهاجرت یهودیان به «فلسطین» (ارض موعود) و تأسیس دولت یهودی پیش از ظهور موعود یهود، مسیح بن داوود (ع) (که مهم‌ترین وجه تمایز یهودیت صهیونیستی و یهودیت ضدّ صهیونیستی به شمار می‌رود) از حدود قرن پانزدهم میلادی در جوامع یهودی و کابالیستی و حتّی مسیحی اروپا رایج بود.