بریده‌هایی از کتاب قدرت عادت

من همیشه به سربازانم می‌گویم اگر بتوانید عادات را به‌درستی بیاموزید، هیچ کاری نمی‌ماند که از عهده‌ی انجام دادنش برنیایید.»

«دلیل پیدایش عادات این است که مغز ما پیوسته به دنبال راه‌هایی‌است که دست از تماس بردارد. مغز تلاش می‌کند تا هر عمل روزمره‌ای را به عادت تبدیل کند؛ زیرا عادات باعث می‌شوند مغز ما بیشتر استراحت کند. همین استعداد ذخیره‌کردن فعالیت، خود امتیازی مهم محسوب می‌شود.»

هنگامی‌که فرد می‌آموزد چگونه به چیزی اعتقاد داشته باشد، آن استعداد به دیگر بخش‌های زندگی او منتشر می‌شود؛ تاآنجایی‌که اعتقاد پیدا می‌کند امکان تغییر وجود دارد.

می‌خواهید بیشتر ورزش کنید؟ سرنخی پیدا کنید؛ مانند باشگاه‌رفتن، به‌محض بیدارشدن از خواب و دریافت جایزه‌ای مانند آرامش بعد از هر تمرین. سپس، به آرامش یا شادابیِ به‌دست‌آمده بیندیشید. به خودتان اجازه دهید در انتظار جایزه باشید. درنهایت، همین تمایل می‌تواند رفتن به باشگاه را برایتان آسان‌تر کند.

مشکل اصلی این است که مغز نمی‌تواند به تفاوت بین عادات خوب و بد پی ببرد؛ بنابراین، چنانچه عادت بدی داشته باشید، این عادتِ درونیِ مغز در انتظار محرک‌ها و پاداش‌های درست باقی می‌ماند.

تبدیل و تغییر هر عادتی لزوماً آسان یا سریع نبوده و همیشه هم این کار ساده نیست؛ اما امکان‌پذیر است

عادات، قوی اما ظریف‌اند.

بیشتر تصمیماتی که در طی روز می‌گیریم، ممکن است تصمیم‌گیری‌های عاقلانه‌ای به‌نظر برسند؛ اما درواقع، همیشه این‌چنین نیست. این تصمیمات همان عادات ما هستند،

آنچه اتفاق می‌افتد این است که الگوی یک بار در ماه، آرام‌آرام، به یک بار در هفته و سپس، دو بار در هفته تبدیل می‌شود و محرک‌ها و پاداش‌ها به‌مرور یک عادت را به‌وجود می‌آورند.

همه‌ی ما در برخی مواقع، به‌عمد انتخاب‌هایی می‌کنیم و بعد، دیگر به آن‌ها فکر نمی‌کنیم؛ اما همچنان به انجام دادنشان ادامه می‌دهیم؛ البته، اغلب این‌چنین اتفاق می‌افتد. اما در برخی مواقع دیگر نیز، هوشیارانه تصمیم می‌گیریم که چه میزان غذا بخوریم؛ هنگامی‌که به اداره رسیدیم، بر چه‌چیزی تمرکز کنیم؛ در چه فواصلی، نوشیدنی میل کنیم یا چه زمانی به ورزش دو برویم؛ اما پس از مدتی، دیگر انتخاب نمی‌کنیم و به‌طور خودکار رفتار می‌کنیم. این روند نتیجه‌ی طبیعی عصب‌شناسی مغز ماست و با درک اینکه چگونه این اتفاق رخ می‌دهد، می‌توانیم الگوهای لازم را بازسازی کنیم؛ البته، این بار به همان نحوی که خودمان می‌خواهیم.

همه‌ی ما در برخی مواقع، به‌عمد انتخاب‌هایی می‌کنیم و بعد، دیگر به آن‌ها فکر نمی‌کنیم؛ اما همچنان به انجام دادنشان ادامه می‌دهیم؛ البته، اغلب این‌چنین اتفاق می‌افتد. اما در برخی مواقع دیگر نیز، هوشیارانه تصمیم می‌گیریم که چه میزان غذا بخوریم؛ هنگامی‌که به اداره رسیدیم، بر چه‌چیزی تمرکز کنیم؛ در چه فواصلی، نوشیدنی میل کنیم یا چه زمانی به ورزش دو برویم؛ اما پس از مدتی، دیگر انتخاب نمی‌کنیم و به‌طور خودکار رفتار می‌کنیم. این روند نتیجه‌ی طبیعی عصب‌شناسی مغز ماست و با درک اینکه چگونه این اتفاق رخ می‌دهد، می‌توانیم الگوهای لازم را بازسازی کنیم؛ البته، این بار به همان نحوی که خودمان می‌خواهیم.

از همان محرک استفاده کنید و همان پاداش را فراهم آورید؛ اما کار روزمره را تغییر دهید.

«بیش از ۴۰‌ درصد کارهایی که افراد به‌صورت روزانه انجام می‌دهند تصمیمات واقعی نیستند، بلکه عادت‌اند.»

بیشتر تصمیماتی که در طی روز می‌گیریم، ممکن است تصمیم‌گیری‌های عاقلانه‌ای به‌نظر برسند؛ اما درواقع، همیشه این‌چنین نیست. این تصمیمات همان عادات ما هستند، هر تصمیمی به‌نوبه‌ی خود شاید کاری بسیار کوچک باشد؛ مثلاً، غذاهایی که سفارش می‌دهیم، سخنانی که هر شب به فرزندانمان می‌گوییم، پولی که خرجش می‌کنیم یا در بانک پس‌انداز می‌شود، آن زمان که ورزش می‌کنیم، نحوه‌ی ساماندهی به افکارمان و ...؛ اما انجام‌دادن همین کارهای روزمره بر سماجت، خلاقیت، امنیت مالی و شادی ما تأثیر فراوانی می‌گذارند.

اگر بتوانید عادات را به‌درستی بیاموزید، هیچ کاری نمی‌ماند که از عهده‌ی انجام دادنش برنیایید

«دلیل پیدایش عادات این است که مغز ما پیوسته به دنبال راه‌هایی‌است که دست از تماس بردارد. مغز تلاش می‌کند تا هر عمل روزمره‌ای را به عادت تبدیل کند؛ زیرا عادات باعث می‌شوند مغز ما بیشتر استراحت کند. همین استعداد ذخیره‌کردن فعالیت، خود امتیازی مهم محسوب می‌شود.»