بریده‌هایی از کتاب دو خاتم

حضرت رسول (ص) خود فرمودند: » هیچ پیامبری به اندازه من اذیت نشد

دعا برای ظهور امام زمان ارواحنا فداه پس از هر نماز خصوصاً نمازهای ماه مبارک رمضان اللّهمّ ادخل علی اهل القبور السرور؛ اللّهمّ اغن کل فقیر؛ اللّهمّ اشبع کل جائع؛ اللّهمّ اکس کل عریان؛ اللّهمّ اقض دین کل مدین؛ اللّهمّ فرج عن کل مکروب؛ اللّهمّ ردّ کل غریب؛ اللّهمّ فک کل اسیر؛ اللّهمّ اصلح کل فاسد من امور المسلمین؛ اللّهمّ اشف کل مریض؛ اللّهمّ سدّ فقرنا بغناک؛ اللّهمّ غیر سوء حالنا بحسن حالک؛ اللّهمّ اقض عنّا الدین و اغننا من الفقر، انک علی کلی شی‌ء قدیر. بارالها، همه مردگان را شاد و مسرور کن؛ بارالها، تمام فقیران را بی‌نیاز کن؛ بارالها، همه گرسنگان را سیر نما؛ بارالها، تمام برهنگان را بپوشان؛ بارالها، بدهی همه بدهکاران را ادا کن؛ بارالها، همه ناراحتی‌ها را برطرف کن؛ بارالها، از تمام غریبان رفع غربت کن (آنها را به وطنشان بازگردان)؛ بارالها، تمام اسیران را آزاد کن؛ بارالها، تمام مفاسد و مشکلات را از امور مسلمین برطرف کن؛ بارالها، تمام مریضان را شفا بخش؛ بارالها، فقر ما را به غنای خود مرتفع نما؛ بارالها، بد احوالی ما را به حسن احوال خود برطرف کن؛ بارالها، دیون ما را برطرف گردان و ما را از فقر برهان که تو بر انجام همه چیز توانایی.

هرچند حضرت فاطمه (س) فرزند حضرت محمّد (ص) بودند، لیکن پس از وفات مادر بزرگوار خویش (س) چنان از چهرۀ پدر رنج کشیده از جهالت‌های عرب بادیه‌نشین، گرد غم می‌زدود که آن حضرت فرزند خویش را امّ‌ابیها (مادر پدرش) خواندند

بارالها، همه مردگان را شاد و مسرور کن؛ بارالها، تمام فقیران را بی‌نیاز کن؛ بارالها، همه گرسنگان را سیر نما؛ بارالها، تمام برهنگان را بپوشان؛ بارالها، بدهی همه بدهکاران را ادا کن؛ بارالها، همه ناراحتی‌ها را برطرف کن؛ بارالها، از تمام غریبان رفع غربت کن (آنها را به وطنشان بازگردان)؛ بارالها، تمام اسیران را آزاد کن؛ بارالها، تمام مفاسد و مشکلات را از امور مسلمین برطرف کن؛ بارالها، تمام مریضان را شفا بخش؛ بارالها، فقر ما را به غنای خود مرتفع نما؛ بارالها، بد احوالی ما را به حسن احوال خود برطرف کن؛ بارالها، دیون ما را برطرف گردان و ما را از فقر برهان که تو بر انجام همه چیز توانایی.

ما تو را جز مایه رحمت برای جهانیان نفرستادیم.

مکه نقطه آغاز بعثت و ظهور نقطه شروع بعثت حضرت محمّد (ص) شهر مکه بود که در آن ندای؛ قولوا لااله الاالله تفلحوا. بگویید: لااله الاالله، تا رستگار شوید. طنین‌انداز شد و همین‌طور هم حضرت مهدی (ع) از شهر مکه ظهور کرد و قیام خویش را آغاز می‌کنند؛ امام صادق (ع) ضمن روایتی طولانی می‌فرمایند: ... فهؤلاء ثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلاً بعدد اهل بدر یجمعهم الله عزّوجلّ بمکه فی لیلة واحدة و هی لیلة الجمعه فیوافوه فی صبیحتها الی المسجد الحرام و لایتخلف منهم رجل واحد... ... آنها سیصد و سیزده مرد به تعداد جنگجویان بدر هستند که خداوند همه آنها را در یک شب جمعه در مکه گرد هم می‌آورد و صبح همگی به مسجدالحرام رفته و خدمت حضرتش شرفیاب می‌شوند بی‌آنکه احدی از آنها از این امر سرپیچی و تخلف کند.

در قائم ما [اهل‌بیت] سنّت‌هایی از چند پیامبر وجود دارد: از پدرمان حضرت آدم، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، ایوب و حضرت محمّد که درود خداوند بر همه ایشان باد. از حضرت آدم و نوح طول عمر؛ از حضرت ابراهیم، مخفی بودن تولد و گوشه‌گیری از مردم؛ از حضرت موسی خوف و هراس و غیبت؛ از حضرت عیسی اختلاف مردم درباره خود؛ از حضرت ایوب، گشایش پس از ابتلا؛ وازحضرت‌محمّدقیام با شمشیر را به یادگار برده است.

نسبت با «معرفت» امام محمّدباقر (ع) برای رهایی از شک و حیرت پیش از ظهور توصیه به خواندن دعای زیر می‌کنند که رابطه معرفت دو خاتم را با هم از آن می‌توان فهمید. اللّهمّ عرّفنی نفسک فانک ان لم تعرّفنی نفسک لم اعرف نبیک؛ اللّهمّ عرّفنی رسولک فانک ان لم تعرّفنی رسولک لم اعرف حجتک؛ اللّهمّ عرّفنی حجتک فانک ان لم تعرّفنی حجتک ضللت عن دینی. پروردگارا تو خود را به من بشناسان والا پیامبرت را نخواهم شناخت. پروردگارا پیامبرت را به من بشناسان والا حجتت را نخواهم شناخت. پروردگارا حجتت را به من بشناسان والا از دینم گمراه می‌شوم.

هر که از او اطاعت کند و گویی از من اطاعت کرده و هر که نافرمانی او را بکند، مرا نافرمانی کرده است و هر که او را در مدت غیبتش انکار کند، مرا انکار کرده و هر که [در آن مدت و پس از آن] او را تصدیق کند، مرا تصدیق نموده است.

به زودی آنها که ستم کردند، می‌فهمند که به کدام بازگشتگاه، برخواهند گشت

خداوند متعال از او در غیبتش محافظت می‌کند و پس از آن ظاهرش می‌نماید تا زمین را آکنده از عدالت و قسط کند، همان‌گونه که مملو از جور و ظلم شده باشد.

حضرت محمد (ص) می‌فرمایند: حسین من و انا من حسین. حسین از من است و من از حسین. حضرت مهدی (ع) هم از سیدالشهداء هستند؛ امام صادق (ع) از پیامبر اکرم (ص) در این رابطه نقل می‌کنند: ان الله اختار من الایام یوم الجمعه و من الشهور، شهر رمضان و من اللیالی لیلة القدر و اختار من الناس الانبیاء و الرسل و اختاری من الرسل و اختار منی علیاً و اختار من علی، الحسن و الحسین و اختار من الحسین الاوصیاء یمنعون عن التنزیل تحریف الغالین و انتحال المبطلبین و تأویل الجاهلین. تاسعهم باطنهم، ظاهرهم، قائمهم و هو افضلهم. خداوند متعال از روزها، روز جمعه، از ماه‌ها، ماه رمضان و از شب‌ها، شب قدر و مرا از میان تمام پیامبران برگزید. علی را از من گزید و او را بر تمام اوصیا برتری بخشید و از علی، حسن و حسین را، از حسین، اوصیای از فرزندانش را اختیار کرد همان‌ها که قرآن را از تحریف غلوکنندگان و زیاد شدن متن قرآن توسط باطل‌جویان و تأویل‌های گمراه‌کنندگان دور می‌سازند. نهمین آنها اقئمشان می‌باشد و او ظاهر و باطن و برترین ایشان است.

در روایات معمولاً از استاد حضرت موسی (ع) یعنی خضر نبی (ع) به عنوان مونس تنهایی‌های حضرت مهدی (ع) یاد می‌شود و نه بیشتر

یادگارش از حضرت محمّد این است که به هدایت او، هدایت می‌کند و به سیره‌اش رفتار می‌کند

حضرت مهدی (ع) متوجه می‌شود که حضرت عیسی (ع) [از آسمان به زمین] فرود آمده است و گویی که از موهای مبارکش آب [وضو] می‌چکد. حضرت مهدی (ع) به ایشان می‌گوید: جلو بایست و با مردم نماز بخوان. حضرت عیسی هم عرضه می‌دارد نماز [جماعت] برای تو برپا شده است. آنگاه عیسی پشت سر مردی از فرزندان من به نماز می‌ایستد.

حضرت صاحب‌الامر هرگاه ظهور کند به همان اندازه از مردم [سختی و ناراحتی] می‌بیند که رسول اکرم (ص) از آنها دید و حتی بیشتر

اللّهمّ عرّفنی نفسک فانک ان لم تعرّفنی نفسک لم اعرف نبیک؛ اللّهمّ عرّفنی رسولک فانک ان لم تعرّفنی رسولک لم اعرف حجتک؛ اللّهمّ عرّفنی حجتک فانک ان لم تعرّفنی حجتک ضللت عن دینی.

حضرت مهدی (ع) هم از همان ابتدای دعوت و قیام خود همه مردم را مخاطب خویش قرار می‌دهند و به قوم و جمعیتی خاص توجه نمی‌کنند

ای قوم، با علمی آمیخته به یقین بدانید که قائم ما با جاهلیت شما روبرو خواهد شد به جز کسی که خدا به او رحم کرده باشد، همه امت [در آن شرایط و دوران] به جاهلیت مبتلا خواهند بود.

در قائم ما [اهل‌بیت] سنّت‌هایی از چند پیامبر وجود دارد: از پدرمان حضرت آدم، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، ایوب و حضرت محمّد که درود خداوند بر همه ایشان باد. از حضرت آدم و نوح طول عمر؛ از حضرت ابراهیم، مخفی بودن تولد و گوشه‌گیری از مردم؛ از حضرت موسی خوف و هراس و غیبت؛ از حضرت عیسی اختلاف مردم درباره خود؛ از حضرت ایوب، گشایش پس از ابتلا؛ وازحضرت‌محمّدقیام با شمشیر را به یادگار برده است.

راهنمایان [مردم] به سوی خدا تا قیام قیامت همگی از ما [اهل بیت] هستند. خداوند به وسیله ما مردم را از گمراهی شرک و فتنه رهایی بخشید. به وسیله ما بود که پس از گمراهی فتنه و شرک راه برادری در پیش گرفتند و [هدایت و تمام خوبی‌ها] به ما ختم خواهد شد همان‌گونه که به ما آغاز گشت.

بار خدایا! بین ما و پیغمبرت در نعمت‌های جاویدان، و زندگانی خوش، و آرزوهای برآورده، و خواسته‌های به انجام رسیده، در کمال آرامش، و در نهایت اطمینان، همراه با مواهب و هدایای باارزش، جمع گردان! «دعای امیرالمؤمنین (ع) دربارۀ حضرت محمّدمصطفی (ص)»

هرکه به تمام ائمه معتقد باشد و مهدی را انکار کند، همانند کسی است که تمام پیامبران را قبول داشته باشد و منکر پیامبری حضرت محمّد (ص) گردد

گویا که جعفر کذاب را با چشم خود می‌بینیم که طاغوت زمانش را وادار به تفتیش اقامتگاه ولی‌الله الاعظم پنهان از دیدگان و محفوظ به حفظ و حراست الهی می‌کند و پای سپاهیان او را به خانه پدرش باز می‌کند. این همه تلاش جعفر به جهت جهل او از ولادت حضرتش و حرص به کشتن او در صورت یافتنش می‌باشد و طمعی که به میراث پدرش دوخته تا آن را به ناحق تصاحب کند.

حقیقتاً اسلام در غربت آغاز شد و به زودی به همان اندازه دچار غربت خواهد شد. خوشا به حال غریبان.

نقطه شروع بعثت حضرت محمّد (ص) شهر مکه بود که در آن ندای؛ قولوا لااله الاالله تفلحوا. بگویید: لااله الاالله، تا رستگار شوید. طنین‌انداز شد و همین‌طور هم حضرت مهدی (ع) از شهر مکه ظهور کرد و قیام خویش را آغاز می‌کنند

بعثت و ظهور در وقت غلبه جاهلیت امام موسی کاظم (ع) از پدران خویش از حضرت محمّد (ص) نقل کردند که فرمودند: بعثت بین جاهلیتین، لاخراهما شر من اولاهما. من در میان دو دوره جاهلیت مبعوث شدم که قطعاً دومی از اوّلی [به مراتب] بدتر است. حضرت علی (ع) هم درباره جاهلیت دوم چنین می‌فرمایند: یا قوم اعلموا علماً یقینا أنّ الذی یستقبل قائمنا من امر جاهلیتکم و ذلک ان الامة کلّها یومئذ جاهلیة الا من رحم‌الله ... ای قوم، با علمی آمیخته به یقین بدانید که قائم ما با جاهلیت شما روبرو خواهد شد به جز کسی که خدا به او رحم کرده باشد، همه امت [در آن شرایط و دوران] به جاهلیت مبتلا خواهند بود.

حقیقتاً اسلام در غربت آغاز شد و به زودی به همان اندازه دچار غربت خواهد شد. خوشا به حال غریبان