بریده‌هایی از کتاب جهان همچون اراده و تصور شوپنهاور

اگرچه ذهن من در سرم است، اما سرم در ذهن من است

برای تصویرسازی این مفهوم از مورچه بولدوگ استرالیایی استفاده می‌کند - حشره‌ای که وقتی به دو نیم تقسیم می‌شود، سر به دم حمله می‌کند و دم به سر و این خود تخریبی تا زمان مرگ هر دو ادامه می‌یابد. این بلعیدن خود همچنین در گذر زمان نیز متجلی می‌شود؛ لحظهٔ حال، پیوسته با لحظهٔ بعدی محو می‌شود. این ستیز دائمی جهان، بی‌هدف است. این ستیز به‌جایی نمی‌رسد، همان‌طور که زمین در فضا بدون مقصد حرکت می‌کند.

شوپنهاور معتقد است هر فرد، شخصیتی معقول است و رفتار او در جهانِ مکان-زمان، در اصل، کاملاً قابل پیش‌بینی خواهد بود، اگر شخصیت و انگیزه‌های تجربیِ او به‌طور کامل شناخته شده باشند.