بریده‌هایی از کتاب بصیرت در روزگار سکوت

کلاس بانوان خانم دباغ و یکی از دوستان شهید از مهم‌ترین اقدامات شهید سعیدی که در کمتر شخصیت انقلابی دیده می‌شود، فعالیت برای زنان و استفاده از حضور و توان بانوان، به عنوان مهم‌ترین عضو تأثیرگذار در خانواده است. شهید سعیدی می‌گفت: «اگر نیمی از جامعه را زنان تشکیل می‌دهند، نیم دیگر که مردها باشند، باید در دامن آن‌ها پرورش یابند. اگر زن‌های ما ساخته نشوند، رشد نکنند، رشد فکری و عقلی پیدا نکنند، یقیناً مردان هم نمی‌توانند ساخته شوند. دامن با تقوا از ضروریات یک مادر است که می‌تواند مردان لایق و بزرگی را پرورش داده به جامعه تحویل دهد.»

برخورد با منکر جمعی از دوستان شهید خداوند در قرآن، بسیار بر امر به معروف و نهی از منکر تأکید نموده است. در روایات و داستان‌های تاریخی و اسلامی نیز بارها به این موضوع تأکید شده است که اگر امر به معروف از جامعه‌ای برداشته شود، عذاب بر خوب و بد آن جامعه نازل خواهد شد. به جرئت می‌توان گفت که شهید سعیدی اولین کسی بود که با نظام بخشیدن به امر به معروف و نهی از منکر، این واجب الهی را به صورت منسجم و گروهی در آن منطقه‌ی تهران انجام داد. برای کسانی که می‌خواهند این واجب مهم دینی را انجام دهند، شیوه و روش آیت‌الله سعیدی یک الگوی عملی کامل است، زیرا امر به معروف و نهی از منکر مراحلی دارد.

روزی شهید سعیدی کتاب ولایت فقیه حضرت امام را که دست‌نویس بود به من داد و گفت: «این کتاب را ببرید و از رویش بنویسید، کپی هم بگذارید تا چند نسخه شود، وقتی کامل شد، آن را بیاورید.» در روز، رونویسی کتاب برایم ممکن نبود، هنگام غروب به بچه‌ها غذا می‌دادم که به درس‌هایشان مشغول شوند و کوچک‌ترها را می‌خواباندم و مشغول نوشتن می‌شدم. این سفارش در حدود دو هفته کامل شد. هنگامی که چند نسخه رونویسی شده کتاب را به شهید سعیدی تحویل دادم، او از کارم خیلی خوشش آمد و پس از آن کارهای مهم‌تر و بیشتری به من محول کرد.

پس از گذشت بیست روز معلوم شد که ایشان برای زیارتِ نجف و دیدارِ محبوب خود به کشور عراق رفته است. این سفر، که به زعم مأموران ساواک غیر قانونی بود؛ ولی در ظاهر، متعرّض آن نشدند. این سفر قریبِ دو ماه طول کشید و در روز سی و یکم خردادماه سال ۱۳۴۶ پایان پذیرفت و آیت‌الله سعیدی با روحیه‌ای مضاعف، برای ادامه‌ی راهِ مبارزه به سنگرِ مسجد موسی بن جعفر (ع) بازگشت. ایشان بعدها درباره‌ی سفر خود و دیدار با یار خویش بر روی منبر مسجد می‌گوید: «ای جان‌ها فدای تو ای آیت‌الله خمینی که به فکر مردم هستی. امسال که رفتم خدمت ایشان، خادمشان می‌گفت: آقا نه از کولر استفاده می‌کند و نه غذای خوب می‌خورد. من به آقا (این مطلب) را گفتم... آقا فرمودند: من چطور می‌توانم خوب زندگی کنم وقتی که می‌بینم مردم گرسنه هستند.

آقایان، کسی که فرمایش و گفته‌ی آیت‌الله خمینی را رد کند کافر و نجس است. کسی که دنبال یزید و عمالش برود هواپرست است.»

در بین ما، نوکران انگلیس فراوان هستند که توجهی به حفظ منافع مملکت و ملت ندارند...

من در این موقع به جنازه‌ی پدرم چشم دوختم و یک‌باره با صدای بلند فریاد زدم و جملاتی را که اعتقاد قلبی‌ام بود بر زبان آوردم. اما گویی که یک نیروی الهی، این عبارات را بر زبانم جاری کرد: پدر! شما پیش رسول‌الله روسفیدید. پدر! خودت بهتر از ما می‌دانستی که الدنیا سجن المؤمن و جنه الکافر (دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است) پدر! تو به آرزوی خود رسیدی. پدر! بخند. من هم به سعادتی که تو به آن رسیدی می‌خندم. اگر امروز سعیدی را کشتند، اما پسرانت که پنج سعیدی دیگرند راهت را ادامه می‌دهند و... مأموران ساواک با چشمان از حدقه درآمده، گویی لال شده بودند! هیچ حرفی نمی‌زدند و فقط به حرف‌های من گوش می‌دادند. بعد یکی از آنان گفت: اینجا هر چه دلت خواست بگو، اما بیرون از اینجا حرفی نمی‌زنی.

مراسم ختم شهید سعیدی به طولانی‌ترین فاتحه در نجف اشرف مبدل شد! حضرت امام برای اولین و آخرین بار همه‌ی مخارج مراسم ختم آیت‌الله سعیدی را بر عهده گرفت و چهل شب، خود ایشان صاحب عزای سعیدی شد! حتی مأموران دولتی عراق، چندین شب برق «مسجد عمران» مسجدی که در آن امام و یارانش در سوگ سعیدی نشسته بودند را قطع کردند ولی مراسمات ادامه یافت.

شجره ی طیبه در وصیت آیت‌الله سعیدی آمده بود که فرزندانش همگی اهل علم شوند. در زمان حیات ایشان هیچ کدام از فرزندان دروس حوزوی نخوانده بودند، اما بعد از شهادت پدر، هر کدام از آن‌ها یکی پس از دیگری به توصیه‌ی پدر عمل کردند. سید محمد، سید حسن، سید حسین و بعد سید محسن و سید روح‌الله راهی حوزه شدند. آن‌ها در ایام پیروزی انقلاب هر کدام به نحوی در خدمت انقلاب و اسلام قرار گرفتند. با پیروزی انقلاب وظیفه بود که در سنگرهای مختلف، برای حفظ دستاوردهای انقلاب تلاش نمایند. لذا همه‌ی برادرها در خدمت اسلام و انقلاب مشغول انجام وظیفه شدند. حضور در جبهه‌های جنگ، وظیفه‌ای بود که هیچ کدام از فرزندان و حتی برخی نوه‌های شهید سعیدی از آن غفلت نکردند.

۱۳۴۹ برگزاری چهل مراسم ختم برای شهید سعیدی در نجف از سوی حضرت امام و شرکت ایشان در تمامی مراسمات