بریده‌هایی از کتاب ناتوان (جلد اول)

هیچ‌چیز هیچ‌وقت واقعیت ندارد. تمام دوستی‌ها دروغین و تمام محبت‌ها حساب‌شده هستند.

«کاری کن تو رو دست‌کم بگیرن. کاری کن تو رو نادیده بگیرن تا زمانی‌که خودت بخوای دیده بشی.»

برای تمام دخترانی که در زندگی احساس ناتوانی کردند.

انسان تا چه حد باید با پنهان‌کردنِ همه‌چیز در زندگیِ خود خو گرفته باشد که احساسات خود را حتی در مواجهه با مرگ پنهان کند.

«نمی‌دونستم این‌قدر با دقت من رو تماشا کردی.» «تماشا کردم؟ عزیزم، من همیشه تو رو تماشا می‌کنم.»

مایعی غلیظ و داغ روی بازویم سُر می‌خورد. خون. جالب است

بوی عرق، بوی ماهی، ادویه‌جات و بویی که مطمئن هستم بوی مایعاتِ بدن است باهم ترکیب می‌شوند