بریده‌هایی از کتاب چقدر برای عشق آماده ای؟

عالم عشق تناقض جالبی دارد: بهترین شرایط برای انتخاب شریک زندگی زمانی است که بتوانیم بدون چنین فردی هم سر کنیم. آنچه باعث می‌شود در مواجهه با گزینه‌های پیشِ رو ناعاقلانه عمل کنیم این حس است که تحمل نداریم چند هفته کسی نباشد تا دلداری‌مان دهد و آراممان کند. هرچه این حس ناتوانی در سر کردن بدون عشق رمانتیک شدیدتر باشد، خطر دلشکستگی‌مان در تعقیب چنین عشقی هم بیشتر است.

همه، به مهربانی نیاز داریم: فردی که آسیب مخربی ندیده و انرژی کافی دارد تا رنج نزدیکانش را تیمار کند؛ کسی که آن‌قدر از او مراقبت کرده‌اند که به نوبهٔ خود توانایی مراقبت از دیگران را دارد. دوم، به کسی نیاز داریم که ما را محرم بداند و تسلیم وسوسهٔ جبهه‌گیری یا بروز ندادن احساسات نشود؛ کسی که به حدی بزرگ شده که بتواند ابعاد وابسته‌تر و نرم‌ترِ خود را بروز دهد. سوم، به کسی نیاز داریم که مشتاقانه در پی درک عقلانیِ سازوکار روابط باشد، کسی که با او بتوانیم، از طریق گفت‌وگوی مستمر و کنجکاوی و گشودگی ذهنی، بر موانع و تنش‌های ناگزیر عشق غلبه کنیم.