بریده‌هایی از کتاب تو آغازگر نبودی

بازنمایی تروماتیک یا «اجبار به تکرار»، آن‌طور که فروید آن را نامید، تلاشی است از سوی ناخودآگاه برای پاسخ به آنچه حل نشده، تا بتوانیم آن را «درست کنیم». این غریزهٔ ناخودآگاه برای نبش قبر کردن حوادث گذشته ممکن است یکی از مکانیسم‌های فعالی باشد که خانواده‌ها به‌موجب آن تروماهای حل‌نشده را در نسل‌های آینده تکرار می‌کنند. کارل یونگ، هم‌عصر فروید، نیز عقیده داشت که آنچه ناخودآگاه باقی می‌ماند حل نمی‌شود، بلکه در زندگی به‌عنوان سرنوشت یا شانس خود را نشان می‌دهد.