بریده‌هایی از کتاب مخاطب موردنظر

ولی تو هر روز واقعاً یه کار مفید و به‌دردبخور انجام می‌دی. اصلاً لازم نیست چیزی رو به کسی اثبات کنی.

یه روزی می‌آد که یاد این لحظه می‌افتم و با خنده فکر می‌کنم، هاها، چقدر الکی نگران بودم...

باید با یه دید مثبت بهش نگاه کنم. زلزله که نیومده. حملۀ مسلحانه و انفجار هسته‌ای هم نیست، مگه نه؟ اگه بخوایم با بقیۀ فجایع مقایسه‌ش کنیم، اون‌قدرها هم افتضاح نیست، واقعاً نیست. یه روزی می‌آد که یاد این لحظه می‌افتم و با خنده فکر می‌کنم، هاها، چقدر الکی نگران بودم...

چیزهایی هستن که هیچ وقت نمی‌تونم بهش بگم. چیزهایی که حتی حاضر نیستم توی ذهن خودم بهشون اعتراف کنم.

‫«از اینکه بقیه از تو بدشون بیاد می‌ترسی؟»

چیزهایی رو که می‌ندازن توی سطل‌آشغال حتماً آشغال بودن دیگه

این‌جوری نیست که یهو موفق بشی اتفاقی رو که افتاده قبول کنی. اهمیتی هم نداره که به‌اصطلاح آدم‌بزرگ باشی یا نه. هیچ وقت از ذهنت پاک نمی‌شه.»

روش خودم برای مقابله با مشکل این بود که اصلاً بهش فکر نکنم، و نسبتاً جواب داده

ولی بعضی وقت‌ها ناچاری شجاع باشی. ناچاری هر جوری هست به بقیه نشون بدی چه‌چیزهایی توی زندگی اهمیت دارن، و یه حس خیلی قوی درونی الان داره بهم می‌گه کار درستی انجام دادم. درسته کار آسونی نبود، ولی کار درست همین بود.

«می‌خواستم بگم از نظر من اصلاً نباید با کسی ازدواج کنی که از هر نظر در برابرش حس کمبود داری.»