بریده‌هایی از کتاب سه گانه نیویورک

یک‌بار کسی گفته است که داستان فقط برای کسی اتفاق می‌افتد که قادر به نقل آن باشد. شاید به همین ترتیب هم فقط کسی که طاقت تحمل چیزی را دارد آن را تجربه می‌کند.

با خود گفت، دوم ژوئن است. یادت باشد، این‌جا نیویورک است و فردا می‌شود سوم ژوئن، اگر همه چیز خوب پیش برود روز بعد چهارم خواهد بود، اما هیچ چیز قطعی نیست.

کلمات عوض نمی‌شوند، اما کتاب‌ها همیشه در حال تغییرند. عوالم مختلف پیوسته تغییر می‌کنند، افراد عوض می‌شوند، کتابی را در وقت مناسبی پیدا می‌کنند و آن کتاب جوابگوی چیزی است، نیازی، آرزویی. پل استر

چون خود را نویسندهٔ آن‌چه می‌نوشت نمی‌دانست، احساس مسئولیت هم نمی‌کرد و در نتیجه احساس می‌کرد مجبور نیست از نوشته‌هایش دفاع کند.

کلمات عوض نمی‌شوند، اما کتاب‌ها همیشه در حال تغییرند. عوالم مختلف پیوسته تغییر می‌کنند، افراد عوض می‌شوند، کتابی را در وقت مناسبی پیدا می‌کنند و آن کتاب جوابگوی چیزی است، نیازی، آرزویی. پل استر

کلمات عوض نمی‌شوند، اما کتاب‌ها همیشه در حال تغییرند. عوالم مختلف پیوسته تغییر می‌کنند، افراد عوض می‌شوند، کتابی را در وقت مناسبی پیدا می‌کنند و آن کتاب جوابگوی چیزی است، نیازی، آرزویی.

نیویورک فضایی بی‌انتها بود، هزار توئی از مکان‌های بی‌انتها؛ و مهم نبود چه‌قدر راه می‌رفت و چه قدر محله‌ها و خیابان‌های شهر را می‌شناخت، همیشه احساس می‌کرد گم شده است. نه فقط در شهر بلکه در خود هم گم شده بود. هر بار که قدم می‌زد، احساس می‌کرد گویی خود را به جا می‌گذارد و با تسلیم شدن به چرخش خیابان‌ها، با تقلیل خویش به چشمی نظاره‌گر قادر می‌شود از اجبار فکر کردن بگریزد و این بیش از هر چیز لحظه‌ای آرامش و خلایی درونی و خوشایند برایش به همراه داشت.

از بی‌هدف گشتن، همهٔ مکان‌ها مثل هم شدند و دیگر مهم نبود که کجاست. در بهترین حالت می‌توانست حس کند که هیچ‌جا نیست. و بالاخره این همان چیزی بود که می‌خواست: این‌که هیچ جا نباشد.

حالا اکثرا شاعر هستم. هر روز در اتاقم می‌مانم و یک شعر می‌گویم. همهٔ کلمه‌ها را خودم درست می‌کنم، درست مثل وقتی که در تاریکی زندگی می‌کردم. وقتی وانمود می‌کنم دوباره در تاریکی هستم، همه چیز یادم می‌آید. من تنها کسی هستم که معنی آن کلمه‌ها را می‌داند. نمی‌شود آن‌ها را معنی کرد.

هیچ چیز واقعی‌تر از شانس نیست.

فهمید که هیچ چیز واقعی‌تر از شانس نیست

در تابستان از تلویزیون مسابقهٔ بیس‌بال تماشا می‌کرد و در زمستان به اپرا می‌رفت. با این حال، از همه بیش‌تر دوست داشت قدم بزند

کلمات عوض نمی‌شوند، اما کتاب‌ها همیشه در حال تغییرند. عوالم مختلف پیوسته تغییر می‌کنند، افراد عوض می‌شوند، کتابی را در وقت مناسبی پیدا می‌کنند و آن کتاب جوابگوی چیزی است، نیازی، آرزویی.

کلمات عوض نمی‌شوند، اما کتاب‌ها همیشه در حال تغییرند. عوالم مختلف پیوسته تغییر می‌کنند، افراد عوض می‌شوند، کتابی را در وقت مناسبی پیدا می‌کنند و آن کتاب جوابگوی چیزی است، نیازی، آرزویی. پل استر

کسی که طاقت تحمل چیزی را دارد آن را تجربه می‌کند

دنیای کتاب، پر از امکانات گوناگون، با معماها و تناقضات جان می‌گیرد. از آن‌جا که هرچه دیده شده یا به زبان آمده، حتی جزئی‌ترین و بی‌اهمیت‌ترین آن‌ها ربطی به نتیجهٔ موضوع دارد، هیچ چیز نباید از نظر پنهان بماند. همه چیز اصل است؛ هستهٔ داستان با هر اتفاقی که رخ می‌دهد تغییر می‌کند. پس هستهٔ داستان اصل است و تا وقتی کتاب به انتها نرسد، هیچ نتیجه‌ای نمی‌توان گرفت.