بریده‌هایی از کتاب رهسپار شب

عادت‌های بد مثل رنگ چشم یا رنگ مو، نسل به نسل در خانوادهٔ ما منتقل می‌شوند. ولی نکتهٔ مثبت ماجرا اینجاست که اگر از وجود این الگوها و عادت‌های بد آگاه باشیم، می‌توانیم جلوی انتقالشان را بگیریم و مثل ویرایش یک متن آن‌ها را از زندگی‌مان پاک کنیم.

مغز ما از زمانی که بیدار می‌شویم تا زمانی که می‌خوابیم، مدام در حال شکل‌دادن به لحظه‌های روزمره و تولید خاطره در حافظه است. اگر لحظاتی که در حافظه ثبت می‌شوند برای ما قابل‌توجه باشند ‒ مثل یک تجربهٔ خاص عاطفی ‒ در بخش طولانی‌مدت حافظه در ذهنمان ثبت می‌شوند و باقی لحظات هم پاک می‌شوند. به همین خاطر است که بیشتر ما می‌توانیم حتی بعضی از جزئیات مراسم شام شب شکرگزاری سال گذشته را به یاد بیاوریم؛ اما اینکه شام هفتهٔ قبل چه غذایی بوده، از ذهنمان پاک شده.

. هر کسی این حرف را زده کاملاً در اشتباه بوده. گاهی اوقات هم‌چشم‌ها هیچ‌چیزی از درون فرد به نمایش نمی‌گذارند. و اما نظر من: تنها پنجرهٔ واقعی به باطن افراد، درون خودت پیدا می‌شود. همان نشانه‌های کوچک مثل مورمورشدن یا حسی درونی که همه اسمش را گذاشته‌اند حس ششم؛

در طول روز هر بار که آقای گری دچار آشفتگیِ ذهنی می‌شود، ما این سبد جوراب‌ها را به او می‌دهیم. برای آقای گری کارهای ساده و قابل‌لمس همیشه نتیجه‌بخش بوده و به‌سرعت او را آرام می‌کند. او قبل از اینکه به اینجا بیاید، مهندس برق بوده و در زمینه کاربردهای رادون تخصص داشته. پسرش یک‌بار برای ما تعریف کرد که امضای آقای گری روی هر چیزی که انسان تابه‌حال به فضا فرستاده، پیدا می‌شود. اما حالا اینجا نشسته و زبانش را گوشهٔ دهانش پیچانده و با قاطعیت به جفت‌کردن جوراب‌های تمیز ادامه می‌دهد.