بریده‌هایی از کتاب به کتابفروشی هیونام دونگ خوش آمدید

اگر حرفی برای گفتن ندارید، به زور حرف زدن باعث می‌شود بی‌احساس به نظر برسید و فرد مقابلتان بخواهد از دستتان فرار کند.

خوندن یعنی دیدن همه‌چی از چشم آدمای دیگه،

کتابایی که خوندم باعث شدن تا گزینه‌هایی رو که توی زندگیم داشتم، انتخاب کنم. درحالی‌که ممکنه تموم جزئیات رو به خاطر نداشته باشم، داستان‌ها بازم تأثیر خودشون رو روی من دارن.

خوندن باعث می‌شه از تعریف موفقیت توی کتاب‌ها بیشتر فاصله بگیریم، چون کتابا باعث نمی‌شن ما از دیگران جلوتر بزنیم یا فراتر بریم؛ اونا ما رو راهنمایی می‌کنن تا کنار دیگران بایستیم.

کتاب خوندن باعث می‌شه با نگاه واضح‌تری همه‌چیز رو ببینین و جهان رو بهتر درک کنین.

ما همگی موجوداتی ناکافی، ضعیف و عادی هستیم. اما چون می‌تونیم مهربون باشیم، حتی شده برای لحظه‌ای گذرا ــ می‌تونیم خارق‌العاده باشیم.

به نظرم اگه آدمای بیشتری کتاب بخونن، دنیا به جای بهتری تبدیل می‌شه.

تایمر رو دوباره روی بیست دقیقه تنظیم کنیم. اگه سه بار این کارو تکرار کنیم، به مدت یک ساعت کتاب خوندیم. بیاین تلاش کنیم تایمر رو سه بار تنظیم کنیم و هر روز یک ساعت کتاب بخونیم.

وقتی که تازه شروع کرده بود به تنهایی زندگی کردن، غروب‌ها از قصد صداهای عجیبی همچون «آآآآآ» از خودش درمی‌آورد، بعد هم به خاطر رفتار مسخره‌اش می‌زد زیر خنده. اما حالا با سکوت به عنوان روز استراحت برای صدایش رفتار می‌کرد و با این سکوت کاملاً راحت بود. زمانی که حرف نمی‌زد، صدای درونش بلندتر می‌شد و با اینکه حرف نمی‌زد، کل روز را صرف فکر کردن و احساس کردن می‌کرد. به جای صدا، خودش را از طریق کلمات نوشته‌شده خالی می‌کرد. گاهی حتی در یک یکشنبه، سه مقاله می‌نوشت. اما این‌ها فقط به خودش تعلق داشتند و هیچ‌وقت با هیچ‌کسی به اشتراکشان نمی‌گذاشت.

خوندن یعنی دیدن همه‌چی از چشم آدمای دیگه، و همین هم طبیعتاً شما رو به سمتی سوق میده که یکمی بایستین و به دیگران توجه کنین، به جای اینکه با سرعت هرچه تمام‌تر به دنبال موفقیت بدویین. به نظرم اگه آدمای بیشتری کتاب بخونن، دنیا به جای بهتری تبدیل می‌شه.

کتاب‌ها با آغوش باز از او استقبال کردند، بدون اینکه در مورد فردی که به او تبدیل شده بود قضاوتش کنند، و او را همان‌طور که بود پذیرفتند.

«از همهٔ چیزهایی که زندگی به آدم میده، فقط عشق ضروریه.

تحقق رؤیای یک شخص می‌توانست به قیمت فروپاشی زندگی شخص دیگری باشد

«اگه سعی نکنم، نمی‌تونم به گرفتن نتایج موردنظرم امیدوار باشم.»

یک فنجان قهوه هم هنر دست قهوه‌چی بود و هم هنر طبیعت

می‌گن توی جهنم بادی وجود نداره، پس شکر خدا اینجایی که هستم جهنم نیست.

اما می‌دونی، وقتی حس و حال گریه داریم باید بذاریم اشکامون سرازیر بشن. جلوگیری از ریزش اشکا باعث می‌شه زخم‌هامون دیرتر التیام پیدا کنن.»

من کمی تنها بودم اما حالا به خاطر تو کمتر تنها هستم.

مردم سعی دارن مفهوم زندگی‌شون رو پیدا کنن. آخرش، بر مبنای معنایی که پیدا می‌کنن زندگی هر آدمی با زندگی باقی آدما متفاوت می‌شه.»

هر صفحه رو که ورق می‌زنین، رنج بیشتر می‌شه، رنجی ورای اونچه در زندگیِ محدود خودمون تجربه می‌کنیم. شما راجع به دردی می‌خونین که اصلاً روحتون هم از وجودش خبر نداشته

خوندن باعث می‌شه از تعریف موفقیت توی کتاب‌ها بیشتر فاصله بگیریم، چون کتابا باعث نمی‌شن ما از دیگران جلوتر بزنیم یا فراتر بریم؛ اونا ما رو راهنمایی می‌کنن تا کنار دیگران بایستیم.

قرار نیست کتابا توی ذهنتون بمونن، بلکه باید توی قلبتون جا بگیرن. البته شاید توی ذهنتون هم بمونن اما به عنوان چیزی بیشتر از یه خاطره. وقتی توی زندگی سر یه دوراهی موندیم، یه جمله یا داستان که سال‌ها پیش خوندیم و حالا فراموش شده، می‌تونه به ذهن برگرده و شما رو به سمت یه تصمیم هدایت کنه.

تحقق رؤیای یک شخص می‌توانست به قیمت فروپاشی زندگی شخص دیگری باشد.

اینکه همه‌چیز رو فقط روی یه نتیجه قمار کنیم، احساس پوچیه. واسه همین نظرمو عوض کردم و تصمیم گرفتم به جاش به دنبال حس لذت ــ احساس خوشبختی ــ برم.»

آنچه نیاز داشت تصمیم نبود. او به شجاعت نیاز داشت. شجاعت متزلزل نشدن در مواجهه با ناامیدی از جانب دیگران، شجاعت پایبندی به باورها و انتخاب‌های خود.

ولی هیچ رؤیایی تا ابد دووم نمیاره، بعد از هر رؤیا یه رؤیای دیگه میاد و آدم نباید به یه رؤیای خاص بچسبه.»

دانه‌هایی که قابل‌استفاده نبودند، باید بی‌تردید دور انداخته می‌شدند. زمانی که یک دانهٔ نامناسب ــ حتی فقط یکی ــ با دانه‌های دیگر ترکیب می‌شد، طعم قهوه را خراب می‌کرد. تنها یک دانهٔ بد برای ایجاد این تفاوت کافی بود. افکار بد هم مانند این دانه‌ها بودند که باید دور انداخته می‌شدند. یک فکر بد برای اینکه سلامت روحی‌اش را به قهقرا بکشاند، کافی بود

می‌شدند. جوانی چیزی نبود که بتوانید آن را در مشتتان نگه دارید.

زندگی با دونستن اینکه خوشبختی زیادم دور از دسترس نیست، آسون می‌شه.»

اکثر اوقات آن‌هایی که با شور زیادی از چگونه آسان‌تر شدن زندگی حرف می‌زدند، کسانی بودند که اوقات سختی داشتند. به خاطر آنکه عذاب می‌کشیدند، زمانشان را صرف فکر کردن به چگونه آسان‌تر شدن زندگی می‌کردند، اینکه چطور سرشان را بالا نگه دارند و به حرکت رو به جلو ادامه دهند.