بریده‌هایی از کتاب ادیپ

میل ورزیدن به‌معنای بیرون آوردن و خارج کردن خود از خویش‌تن در طلب تن و بدن دیگری است۳۷. میل همان آرزوی دستیابی، از میان تن و با تن، به لطیف‌ترین ژوئیسانس است. چنین است میل!

در واقع کاهش تنش روانی از طریق فانتاسم همیشه به تسکینی خوشایند و مطبوع منجر نمی‌شود بلکه اغلب به رنجی می‌انجامد که شاید دردناک باشد اما به همان اندازه از وقوع یک فروپاشی روانی غیرقابل‌جبران نیز جلوگیری می‌کند.

اما این میل محرم‌آمیزانه چیست؟ میلی بالقوه که هرگز ارضا نشده است، ابژه‌اش یکی از والدین و هدفش بی‌شک نه لذتی جسمانی بلکه ژوئیسانس است.

تنها ارزش این میل جنون‌آمیز برای همبستری با مادر و کشتن پدر در این است که همچون تمثیلی از میلی دیوانه‌وار برای بازگشت به حالت اولیهٔ خوشبختی و سعادت درون‌رحمی به‌کار می‌رود.

لذتی حسی از جنس غرق شدن در یک نقاشی یا نوازش بدن محبوب ـ هر کدام از این امیال تأکید می‌کنم از دیدگاه نظری به‌سوی سعادتی مطلق گرایش دارند، سعادتی که آن دو فردی که به یک واحد۴۱ تبدیل می‌شوند از آن لذت می‌برند.

اضطراب قرینهٔ لذت است۴۸. اضطراب و لذت چنان به هم شبیه‌اند که فکر می‌کنم آن‌ها به هم‌زادهای میل۴۹ می‌مانند.