بریده‌هایی از کتاب گل های داوودی و چند داستان دیگر

غرب، سرعت معیار زیستن را آن‌چنان بالا برده که به یاد آوردن و نوشتن از لحظات یگانهٔ هستی شاید آخرین دغدغه‌مان باشد و به‌جای به یاد آوردن در تکاپوی از یاد نرفتنیم! از غرب و شرق فرومانده‌ایم و از این هر دو بارانی بر برهوت فرهنگی‌مان نباریده که هیچ، آبادی‌هایمان هم جملگی برهوت ساخته.