بریده‌هایی از کتاب قهوه شیرین خانم روانشناس

جالب است بدانید مردانی که هنگام عبور از خیابان، در سمتی حرکت می‌کنند که ماشین‌ها می‌آیند و از همسر خود مراقبت می‌کنند، از دید همسرانشان بسیار دوست‌داشتنی هستند.

تله‌های زندگی تکرار مداوم دردها، رنج‌ها، افکار و احساسات ما در کودکی هستند. یعنی ما بی‌اختیار، همان الگویی را که در دوران کودکی تجربه کرده‌ایم، در سراسر عمر خود تکرار می‌کنیم و ناهشیار، شرایطی را خلق می‌کنیم که شبیه شرایط سخت دوران کودکی‌مان باشند.

وقتی یک زن متأهل و راضی از زندگی مشترک، دست شوهرش را می‌گیرد، واکنش ترس او کاملاً از ذهنش پاک می‌شود. وقتی زنی که از زندگی مشترک خود رضایت ندارد، دست شوهرش را می‌گیرد، واکنش ترس به‌میزان ناچیزی کاهش می‌یابد. وقتی دست ناشناسی را می‌گیرد، هیچ تفاوتی در میزان ترس به‌وجود نمی‌آید و این نتیجه برای زنانی که دست هیچ‌کس را نگرفته‌اند نیز مشابه است.

وقتی یک زن متأهل و راضی از زندگی مشترک، دست شوهرش را می‌گیرد، واکنش ترس او کاملاً از ذهنش پاک می‌شود. وقتی زنی که از زندگی مشترک خود رضایت ندارد، دست شوهرش را می‌گیرد، واکنش ترس به‌میزان ناچیزی کاهش می‌یابد. وقتی دست ناشناسی را می‌گیرد، هیچ تفاوتی در میزان ترس به‌وجود نمی‌آید و این نتیجه برای زنانی که دست هیچ‌کس را نگرفته‌اند نیز مشابه است.

گفتم: «به‌نظر من یه دلیلش همینه، همین که هر چیزی رو اولش خیلی سفت و سخت شروع می‌کنی. از همون اول راه می‌خوای مسیر رو با قدم‌های خیلی بزرگ شروع کنی، ولی به قول معروف، سنگِ بزرگ نشونهٔ نزدنه. وقتی یه همچین برنامهٔ کمال‌گرایانه‌ای برای خودت می‌چینی، خب معلومه که نمی‌تونی تداوم داشته باشی!»

عزت نفس یک زن، متأسفانه، به‌شدت تحت تأثیر احساس او به ظاهرش قرار دارد. اگر یک زن احساس زشت بودن کند یا حس خوبی نسبت‌به ظاهر خود نداشته باشد، هنگام ارتباط صمیمی با شما راحت نخواهد بود و شما شاهد سردی روزافزون او خواهید بود. یک مرد آگاه نه‌تنها هرگز از ظاهر همسر خود ایراد نمی‌گیرد، بلکه مدام ویژگی‌های ظاهری او را تحسین می‌کند. علاوه‌بر این، همسر شما هنگامی احساس زیبایی می‌کند که وقتی کنار او هستید، فقط نگاهتان را به او بدوزید و هرجا که هستید، بیشترین توجه خود را نثار او کنید.

اگر والدین، اطرافیان یا فرهنگ، این‌گونه به فرد القا کنند که نباید هیجانات و احساسات خود را نشان دهد، اگر هرگونه رفتار هیجانی، سرکوب و منع شود و نوعی تأکید افراطی بر «خویشتن‌داری» وجود داشته باشد، اگر والدین نسبت‌به نیازهای هیجانی فرزند خود بی‌تفاوت باشند و به او اجازهٔ ابراز وجود و اجازهٔ «کودکی کردن» ندهند، زیرا برای «منزلت اجتماعی» و «نظر دیگران» اهمیت بیشتری قائل هستند، کودک به این نتیجه می‌رسد که هیجانات و احساسات من مهم نیستند و باید آن‌ها را سرکوب کنم تا درعوض طبق میل دیگران و موردتأییدشان باشم. به این شکل طرح‌وارهٔ بازداری هیجانی در وجود فرد ریشه می‌دواند. چنین فردی همواره در حال سرکوب هیجانات خود، چه مثبت و چه منفی است. او در ابراز عشق، خوشحالی، خشم و ناراحتی مشکل دارد.

اگر والدین، اطرافیان یا فرهنگ، این‌گونه به فرد القا کنند که نباید هیجانات و احساسات خود را نشان دهد، اگر هرگونه رفتار هیجانی، سرکوب و منع شود و نوعی تأکید افراطی بر «خویشتن‌داری» وجود داشته باشد، اگر والدین نسبت‌به نیازهای هیجانی فرزند خود بی‌تفاوت باشند و به او اجازهٔ ابراز وجود و اجازهٔ «کودکی کردن» ندهند، زیرا برای «منزلت اجتماعی» و «نظر دیگران» اهمیت بیشتری قائل هستند، کودک به این نتیجه می‌رسد که هیجانات و احساسات من مهم نیستند و باید آن‌ها را سرکوب کنم تا درعوض طبق میل دیگران و موردتأییدشان باشم. به این شکل طرح‌وارهٔ بازداری هیجانی در وجود فرد ریشه می‌دواند. چنین فردی همواره در حال سرکوب هیجانات خود، چه مثبت و چه منفی است. او در ابراز عشق، خوشحالی، خشم و ناراحتی مشکل دارد

اگر والدین، اطرافیان یا فرهنگ، این‌گونه به فرد القا کنند که نباید هیجانات و احساسات خود را نشان دهد، اگر هرگونه رفتار هیجانی، سرکوب و منع شود و نوعی تأکید افراطی بر «خویشتن‌داری» وجود داشته باشد، اگر والدین نسبت‌به نیازهای هیجانی فرزند خود بی‌تفاوت باشند و به او اجازهٔ ابراز وجود و اجازهٔ «کودکی کردن» ندهند، زیرا برای «منزلت اجتماعی» و «نظر دیگران» اهمیت بیشتری قائل هستند، کودک به این نتیجه می‌رسد که هیجانات و احساسات من مهم نیستند و باید آن‌ها را سرکوب کنم تا درعوض طبق میل دیگران و موردتأییدشان باشم. به این شکل طرح‌وارهٔ بازداری هیجانی در وجود فرد ریشه می‌دواند. چنین فردی همواره در حال سرکوب هیجانات خود، چه مثبت و چه منفی است. او در ابراز عشق، خوشحالی، خشم و ناراحتی مشکل دارد