بریده‌هایی از کتاب چگونه دیکتاتور باشیم؟

با این‌که دیکتاتورها از مردم خود می‌ترسند اما ترس آن‌ها از ملازمان خود به‌مراتب بیشتر است.

اول از همه باید به این نکته اشاره کنم که انسان یک کشش مستمر و بی‌وقفه نسبت به قدرت دارد و تنها مرگ می‌تواند آن را متوقف کند. دلیل این کشش بی‌حدوحصر همیشه در تمایل نوع بشر برای شادی بیشتر یا عدم رضایت در داشته‌هایش نیست. شاید به این دلیل انسان همیشه در تلاش برای دستیابی به قدرت بیشتر است زیرا مطمئن نیست قدرت فعلی او بتواند متضمن شادی و رفاه او شود

یک دیکتاتور همه را به دروغ‌گو تبدیل می‌کند. وقتی همه دروغ‌گو هستند خیلی سخت است دروغ‌گو را شناخت و یا با هم تبانی کرد و برعلیه دیکتاتور کودتا کرد.

قدرتی که با اعمال خشونت به دست می‌آید تنها با خشونت حفظ می‌شود زیرا خشونت یک ابزار صریح و بی‌تعارف است.

قدرتی که با اعمال خشونت به دست می‌آید تنها با خشونت حفظ می‌شود زیرا خشونت یک ابزار صریح و بی‌تعارف است.

هدف حزب متقاعد کردن یا مجاب کردن نیست. هدف کاشتن بذر سردرگمی، نابودی احساسات مشترک، اجبار به اطاعت، منزوی کردن افراد و له کردن عزت‌نفس است.

فقط دیکتاتورهایی که به این دو ابزار قدرت متکی بودند توانستند حکومت خود را تداوم ببخشند: وحشت و کیش شخصیتی.

با این‌که دیکتاتورها از مردم خود می‌ترسند اما ترس آن‌ها از ملازمان خود به‌مراتب بیشتر است. آن‌ها ضعیف بودند. اگر آن‌ها قوی بودند می‌توانستند با اکثریت آرا پیروز میدان شوند؛ اما آن‌ها میان‌بر می‌زدند و با ریختن خون مخالفان راه خود را هموار می‌کردند؛ اما حالا که آن‌ها به این طریق موفق شده‌اند به قدرت دست یابند چه‌بسا دیگران هم می‌توانند با خنجر زدن از پشت این قدرت را تصاحب کنند. همواره رقبایی به همان اندازه بی‌رحم و خشن وجود دارند.

یک دیکتاتور به قدرت نظامی، پلیس مخفی، گارد محافظتی، جاسوس‌ها، مخبرها، شکنجه‌گرها، بازجوها متکی است.

او و هر دیکتاتور دیگری می‌داند که هر قدرت برهنه‌ای یک تاریخ انقضا دارد.

برای بشر ناامید کردن کسی که او را دوست دارد به‌مراتب آسان‌تر از ناامید کردن کسی است که از او می‌ترسد.