بریده‌هایی از کتاب مشق های خط نخورده

حیران میانِ این‌حس ‌که خوش‌حال باشی از این‌که از رنجِ بیماری و رنجِ زندگی آزاد شد یا غمگینِ آن‌که خداوند فرشته‌ای دیگر را از زمین فراخواند و جهان تاریک‌تر شد.

ما را دعا می‌کرد و ما هیچ نمی‌دانستیم که در جوابِ نور که از مهر یعنی از خورشید است چه باید کرد. همان قدر که تاریک نباشیم او را بس بود.

مرگ‌ها بعد‌ها و بعد‌ها آمدند. هرچه ما بزرگ‌تر شدیم مرگ‌ها بیشتر شدند‌.

هیچ نمی‌فهمیدی که تعطیلات چرا تا چشم برهم می‌زدی تمام می‌شد و شب سیزده می‌رسید و یاد مشق‌های نانوشته‌.

او رفت و غم ماند و بی‌حوصلگی.

اگر پدر برنمی‌گشت مادر باید چه می‌کرد؟ کدام گوسفندِ قربانی است که بتواند جایِ خالیِ رفتنِ کسی را پرکند؟

حیران میانِ این‌حس ‌که خوش‌حال باشی از این‌که از رنجِ بیماری و رنجِ زندگی آزاد شد یا غمگینِ آن‌که خداوند فرشته‌ای دیگر را از زمین فراخواند و جهان تاریک‌تر شد.