بریده‌هایی از کتاب جین در فانوس تپه

«دیوارها به‌محض اینکه از آنها عکس آویزان می‌کنی، دوست آدم می‌شوند. دیوار برهنه چشم دیدن هیچ‌کسی را ندارد.»

شاید... هنوز خیلی هم دیر نشده باشد

هیچ‌وقت حسادت نکن جینی. هیچ‌چیزی خانمان‌سوزتر از حسادت نیست.

بیشتر دردسرهای دنیا را آدم‌های احمق درست می‌کنند نه آدم‌های شرور.

بعضی‌وقت‌ها هیچ پاسخی بدتر از "نه" نیست، اما گاهی هم هیچ پاسخی شیرین‌تر از آن نیست.

هر زبان جدیدی شبیه به دری است که به کاخی شاهانه باز می‌شود.

دوست دارد دوروبرش خلوت باشد... درست مثل خودم.

زبان انسان می‌تواند جان او را حفظ کند یا آن را بر باد دهد.

نمی‌خواستم کار به جایی بکشد که شعلهٔ عشقی که یک‌وقتی توی چشم‌هایش برق می‌زد، جایش را به نفرت بدهد.

قبل‌ازآن فکر می‌کردم تروایی‌ها خیلی احمق بوده‌اند که به‌خاطر چنین چیزی جنگ راه انداخته بودند. ولی آن روز فهمیدم اگر هلن تروایی هم به اندازهٔ رابین من زیبا بوده، ارزش جنگیدن را داشته

ولی جین بعضی از آدم‌ها خیلی از راه راست فاصله گرفته‌اند و هرچقدر هم که دلشان بخواهد، دیگر نمی‌توانند به آن برگردند.

اگر فقط هر هزار سال یک بار ستاره‌ها را می‌دیدیم، آن‌موقع می‌فهمیدیم داریم چه منظرهٔ نفس‌گیری را از دست می‌دهیم.»

اگر فقط هر هزار سال یک بار ستاره‌ها را می‌دیدیم، آن‌موقع می‌فهمیدیم داریم چه منظرهٔ نفس‌گیری را از دست می‌دهیم.

بیشتر دردسرهای دنیا را آدم‌های احمق درست می‌کنند نه آدم‌های شرور. "

«همان‌موقع فهمیدم ما شبیه به هم هستیم.»

وقت‌هایی که توی حال و هوایش باشم، می‌توانم یک‌کله حرف بزنم. بقیهٔ اوقات ترجیح می‌دهم ساکت بنشینم.

آدم باید برای خودش احترام قائل باشد.

فکر کردم یک فرشته است که از آسمان آمده.

تازه چشم‌هایش. چشم‌های او به‌قدری قشنگ بودند که آدم دیگر چشم دیدن هیچ چشمی را نداشت.

گزاف‌ترین بهایی که برای هر خواسته می‌پردازی، همان "خواستن" است. بعضی‌وقت‌ها هیچ‌کس تاب پرداخت چنین بهایی را ندارد.

باید سعی کنیم با همین وضعیت کنار بیاییم. من و تو همدیگر را دوست داریم، همین جای شکر دارد.

دوستش داشت، بالاخره از این موضوع مطمئن شده بود.

حسابی به خودم خندیدم... آن‌هم چه زهرخندی!

به من می‌گویند یک احمق احساساتی

«آن دختر اگر بخواهد می‌تواند از سنگ هم سرسخت‌تر باشد.»

احساس می‌کرد که انگار تمام این مدت مشغول دویدن بوده، می‌دویده تا به کسی توی جاده برسد، ولی آن فرد مد نظر لحظه‌به‌لحظه از او دورتر می‌شد.

"پرینس ادورد عجب جای قشنگی است."

خدا می‌داند هر روز با خودش چه می‌آورد. شاید یک پادشاهی سرنگون شود... شاید یک بچه به دنیا بیاید که یک روز درمان سرطان را کشف می‌کند... شاید کسی جایی یک شعر ناب بسراید...»

هر زبان جدیدی شبیه به دری است که به کاخی شاهانه باز می‌شود.

جین فکر کرد، "ولی من از دوست‌داشتن بقیه خوشم می‌آید. احساس خوبی به آدم می‌دهد."