بریده‌هایی از کتاب آمیخته به بوی ادویه‌ها

فکر می‌کردم عشق چاره همه چیز است. و عشق چاره همه چیز بود به شرطی که شعله‌های آن روشن مانده باشد.

تو رفته بودی و گوشه‌ای از قلبم نگران تو بود و برای تو جان می‌داد.»

و فکر می‌کردم عشق چاره همه چیز است. و عشق چاره همه چیز بود به شرطی که شعله‌های آن روشن مانده باشد.

فواد خیلی وقت‌ها به تو فکر می‌کنم و به قاهره. و در رنج غرق می‌شوم. در رنج و دلتنگی. اما من انتخاب کرده‌ام با پاهایم زندگی کنم. حتی اگر تو بخواهی انتخاب‌کننده ابدی قلب باشی ولی من می‌خواهم به پاهایم اقتدا کنم.

حتی بوی تو هم از همه جا رخت بربسته و مرا تنها گذاشته است. ماجده یک ماه پیش آن شال سبزرنگت را بدون آنکه بفهمم، شست و بویت را از من گرفت.